(ბერძ. apokalyptikós (სიტყვიდან apokálypsis „გამოცხადება“)) (Apocalittica) ქრისტიანობამდელ და ქრისტიანობისშემდგომ იუდაიზმში (II ს. ქრისტემდე — II ს. ქრისტეს შემდეგ) გავრცელებული ლიტერატურული More…
(ბერძ. apokálypsis „გამოცხადება“) (Apocalisse) არსებითი სახელი აღნიშნავს გამოცხადებას, გამოაშკარავებას, რაც, უპირველეს ყოვლისა, მომავალ დროთა აღსასრულის ხილვასა და მის მომასწავებელ ნიშნებს More…
(ბერძ. apokatástasis „ხელახლა დამკვიდრება“) (Apocatástasi) თავდაპირველად წინასოკრატელთა, შემდეგ კი სტოიკოსთა ნააზრევში აღნიშნავს სამყაროს მუდმივად მოძრავი ციკლის დასასრულსა და ახალ დასაწყისს. More…
(ბერძ. apokrisiários „პასუხის გადამცემი“) (Apocrisario) სიტყვა ბერძნულ-რომაული სამართლებრივი წრეებიდან იღებს სათავეს. V საუკუნის შუახანებიდან აღნიშნავდა პაპისა და პატრიარქთა მუდმივ More…
(ბერძ. apókryphos „დამალული“, „შორეული“ (ზმნიდან apokrýptein „დაფარვა“)) (Apocrifi, libri) ქრისტემდე II საუკუნიდან ქრისტიანული წელთაღრიცხვის IV-VI საუკუნეებამდე შექმნილი ებრაულ-ქრისტიანული More…
(Apollinarismo) ქრისტოლოგიური ერესი, რომლის სახელწოდებაც მომდინარეობს ლაოდიკიელი ეპისკოპოსის, აპოლინარიუსის, სახელიდან, რომელიც, ქრისტეს ღმრთაებრიობის უარმყოფელ არიანელობასთან More…
(ბერძ. apologhéistai „დაცვა“) (Apologetica) თეოლოგიის ის ნაწილი, რომელიც სარწმუნოების დაცვასა და გამართლებას ისახავს მიზნად. ქრისტიანობის პირველი წლებიდანვე მრავალი აპოლოგეტი წერდა წარმართთა More…
(ბერძ. apologhía „დაცვა“) (Apologia) საუბარი ან ნაწერი, მიმართული ვინმეს ან რომელიმე მოძღვრების დასაცავად. აპოლოგეტები ეწოდა ეკლესიის მამებს, რომლებიც ქრისტიანობის პირველ საუკუნეებში (II-III More…
(ბერძ. apostasía „განდგომა“, წარმოებული ზმნიდან aphístanai, „დაშორება“) (Apostasia) მონათლული ადამიანის მიერ რწმენის სრულად უარყოფა. განსხვავდება ერესისაგან, რომელიც სარწმუნოების ერთი ან More…
(ბერძ. apophatikós „უარყოფითი“ (წარმოებული სიტყვიდან apóphanai „უარყოფა“)) (Teologia apofatica) უარყოფითი თეოლოგია, რომელიც განიხილავს ღმრთის ტრანსცენდენტულობას როგორც სრულიად გამოუთქმელს, More…
to main page 
top of page