(ბერძ. monachós (ზმნიდან monázein „მარტო ცხოვრება“)) (Monachesimo) რელიგიური ცხოვრების ფორმა, რომელიც გულისხმობს სამყაროსაგან განცალკევებას ღმერთთან ერთიანობაში ყოფნის მიზნით, ლოცვითა და More…
(ბერძ. mónachos (სიტყვიდან mónos „მარტო“)) (Monaco) მამაკაცი თუ ქალი, რომელიც მონაზვნული ცხოვრებით ცხოვრობს. კათოლიკეობაში ასე ეწოდება სამონაზვნო ორდენის წევრს. See also: მონაზვნობა More…
(ლათ. paenitens (აწმყოს მიმღეობა ზმნისა paenitere „მონანიება“)) (Penitente) პირი, რომელიც ინანიებს ჩადენილ ცოდვებს და ამბობს აღსარებას („სიმწიფის ასაკის მიღწევის შემდეგ ყოველი მორწმუნე More…
(ლათ. paenitentia (paenitere „მონანიება“)) (Penitenza) აღსარების, ანუ ცოდვათა მიტევებისა და ღმერთთან და ეკლესიასთან ცოდვის ჩამდენის შერიგების საიდუმლო. ის შესაძლებელი გახდა ქრისტეს მხსნელი More…
(Penitenziali, libri) VII-VIII საუკუნეებიდან ასე ეწოდებოდა აღმსარებელთათვის განკუთვნილ წიგნებს, რომელიბიც ცოდვათა ჩამონათვალსა და შესატყვის სანქციებს შეიცავდა. ეს წიგნები მნიშვნელოვანია More…
(ლათ. paenitere „მონანიება“) (Pentimento) ჩადენილ ცოდვათა გამო ადამიანის მწუხარებისა და ტანჯვის გრძნობა, დართული გადაწყვეტილებას, აღარ შესცდოს. ის აუცილებელია მონანიების საიდუმლოს მისაღებად More…
(ბერძ. monarchía „თვითმპყრობელობა“) (Monarchianesimo) მოძღვრება, რომელიც უარყოფდა სამებას და აცხადებდა ღმრთის აბსოლუტურ ერთადერთობას. ამ თეორიის თანახმად, ქრისტე ღმრთის აყვანილი შვილია, ან More…
(ბერძ. monastérion, თავდაპირველად „განდეგილის სენაკი“ (სიტყვიდან monastés „განდეგილი“)) (Monastero) ადგილი, სადაც ცხოვრობს მამაკაც ან ქალ მონაზონთა საკრებულო. პირველი მონასტერი 320 წელს წმიდა More…
(ბერძ. mónos „მხოლოდ ერთი“ + theós „ღმერთი“) (Monoteismo) მოძღვრება, რომელიც მხოლოდ ერთი ღმრთის არსებობას აღიარებს. უპირისპირდება პოლითეიზმს (მრავალი ღმრთის არსებობის დაშვებას) და More…
(ბერძ. mónos „მხოლოდ ერთი“ + thélesis „ნება“) (Monotelismo) VII საუკუნის ქრისტოლოგიური ერესი, რომლის თანახმადაც, იესო ქრისტეში მხოლოდ ერთი – ღმრთაებრივი ნება მოქმედებდა. კონსტანტინოპოლის More…
(ბერძ. mónos „მხოლოდ ერთი“ + phýsis „ბუნება“) (Monofisismo) ევტიქის ერეტიკული მოძღვრება, რომელიც იესო ქრისტეში მხოლოდ ერთ, ღმრთაებრივ ბუნებას აღიარებს და ადამიანურს უარყოფს. ეს მოძღვრება V More…
(ფრანგ. mon „ჩემი“ + seigneur „ბატონი“) (Monsignore) საპატიო წოდება, რომელიც ენიჭება ეპისკოპოსებს და განსაკუთრებული ღირსების მატარებელ ცალკეულ საეკლესიო პირებს (პაპის კარის პრელატებს, More…
(Montanismo) დაახლოებით 170 წელს ფრიგიაში (მცირე აზია) მღვდელ მონტანის მიერ გავრცელებული ერესი. მილენარისტული განწყობის ეს მიმდინარეობა ქადაგებდა მკაცრ ასკეტურ ცხოვრებას ქრისტეს პარუსიის More…
(Monfortani/e) წევრები მარიამის საზოგადოების სასულიერო კონგრეგაციისა, რომელიც დაახლოებით 1705 წელს პუატიეში (საფრანგეთი) წმიდა ლუი მარი გრინიონ დე მონფორმა (1673-1716) დააარსა. ორგანიზაციის More…
to main page 
top of page