(ბერძ. kathédra, შემდეგ ლათ. cathedra „სკამი“, „სავარძელი“) (Cattedrale) დიოცეზის მთავარი ტაძარი, ეპისკოპოსის ადგილ-სამყოფელი. ეწოდება აგრეთვე „დუომო“ – duomo [ლათ. domus „სახლი“], ღმრთის More…
(ლათ. sacellum (კნინობითი ფორმა სიტყვისა sacrum) „წმიდა გალავანი“) (Sacello) მრგვალი ან კვადრატული ფორმის მცირე ზღუდე საკურთხევლით, რომელიც ძველ რომში მფარველ ღმრთაებას ეძღვნებოდა; ფართო More…
(ლათ. satisfactio „საკმარისის გაკეთება“) (Soddisfazione) საიდუმლოსმიერი საკმარისობა ეწოდება მონანიებას (ლოცვები ან გულმოწყალე საქმეები), რომელსაც აღმსარებელი უწესებს მონანიეს აღსარებისას მისი More…
(ლათ. incensum „ანთებული რამ“) (Incenso) ზოგიერთი მცენარიდან მიღებული გუმფისით დამზადებული სურნელოვანი ნაერთი, რომელიც ფართოდ გამოიყენებოდა ანტიკურ სამყაროში, განსაკუთრებით აღმოსავლეთში (შდრ. More…
(გვიანლათ. sacramentalis) (Sacramenatali) ეკლესიის მიერ დაწესებული წმიდა ნიშნები, რომელთა მეშვეობითაც, საიდუმლოთა ანალოგიით, – უმთავრესად ეკლესიის ვედრებით, – სულიერი შედეგები მიიღწევა (CIC, More…
(Sacrario; sacrarium) მცირე ჩასადენი, განკუთვნილი განმწმედი წყლისა და დაზიანებული ან ფერფლად ქცეული წმიდა ნაწილებისათვის. =პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; More…
(ლათ. sacratum (ნაწარმოებია ზმნიდან sacrare „კურთხევა“) „ნაკურთხი მიწა“) (Sagrato) ეკლესიის შესასვლელის წინ მდებარე, ჩვეულებრივ, ქუჩის დონიდან რამდენიმე საფეხურით ამაღლებული, სივრცე. ძველად More…
(ბერძნ. paroikía „საახლობლო“, „სამეზობლო“ (ზმნიდან paroikéin „ახლოს ცხოვრება“), შემდეგ ლათ. paroecea) (Parrocchia) „ცალკეული ეკლესიის მუდმივად არსებული, მორწმუნეთა განსაზღვრული საკრებულო, More…
(ბერძნ. párochos „მიმწოდებელი“, ზმნიდან paréchein „მომარაგება“, „მიწოდება“, შემდეგ ლათ. paróchus) (Parroco) ასე ეწოდება საკრებულოს საკუთარ მოძღვარს, რომელიც ქრისტეს მსახურებაში მონაწილეობს და More…
(Viceparroco) ეპისკოპოსის მიერ დანიშნული მღვდელი, რომელიც წინამძღვარს სამწყსო საქმიანობაში ეხმარება. =პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა More…
(შუასაუკუნ. ლათ. sacristanus (სიტყვიდან sacrista, ნაწარმოებია სიტყვიდან sacer „წმიდა“)) (Sagrestano) საერო პირი, რომლის მოვალეობაა ეკლესიის მოვლა-დასუფთავება და კულტთან დაკავშირებული More…
(შუასაუკუნ. ლათ. sacristia, სიტყვიდან sacer „წმიდა“) (Sagrestia) ეკლესიის შენობის (როგორც წესი, მღვდლის სამყოფის – პრესბიტერიუმის მომიჯნავე) სათავსო, სადაც მღვდელი იცვამს ლიტურგიულ სამოსს More…
(გვიანლათ. altare (კლასიკურ ლათ. altaria) „მსხვერპლშეწირვისთვის განკუთვნილი ტრაპეზი“) (Altare) საკურთხევლის გამოყენება ქრისტიანობაში იუდეველობიდან დამკვიდრდა. ებრაული საკურთხევლის More…
to main page 
top of page