ა- აგ ად ავ აი აკ ამ ან აო აპ არ ას აქ აღ აჩ აწ ახ
აღ- აღბ აღგ აღდ აღზ აღთ აღი აღკ აღლ აღმ აღო აღპ აღრ აღს აღტ აღუ აღქ აღყ აღშ აღძ აღწ აღხ აღჴ
selected terms: 137 page 4 of 7
აღმო-მფშვინველობ-ით-ი (ძალ-ი)
(ἡ ἁναπνευστική κίνησις) მიმართებითად ძრვად ითქუმის ძრვაჲ ყოველისავე გუამისა ჴორცთაჲსაჲ და აღმომფშვინველობითისა და ადგილითი ადგილად მიმომდგომობითისა ძალისა (დამასკ., ორთა ნებ., არს., S1463, More…
აღმო-მფშჳნელობა-ჲ
(ἀναπνευστικόν) სუნთქვა =მიმართებითისა მოძრავობისაჲ არს ადგილითი-ადგილად მიმოცვალებაჲ და მოძრავობაჲ სრულისა სხეულისაჲ და მჴმობელობაჲ და აღმომფშჳნველობაჲ (დამასკ., გარდ., 115, არს.) More…
აღმო-მქუმელ-ი
(ἀνάδοχος ὁ) ხოლო მან ღმრთის მოყუარებით მიზეზ იდგის მოცემისაებრ აღმომქუმელისა უღმრთო ყოფაჲ თჳსი (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 2.II.5); და უბრძანის მღდელთა აღწერაჲ კაცისაჲ მის და აღმომქუმელისა More…
აღმო-მშობელ-ი
(ἀναγενητικός) ამას ზედა აღვიარებ ერთსა ნათლისღებასა წყლითა და სულითა, აღმომშობელსა და განმწმედელსა ყოვლისაგანვე მწიკულისა ჴორცთა და სულისა (თტე., მრწ., თეოფ., 11, Jer. 23, 341v) More…
აღმო-ნერგება
(ἐμφύω) უსწავლელობისაგან ბოროტთა საბჭოთა სამსჯავრონი აღმოენერგვიან სიტყჳერებითსა ნაწილსა სულისასა, ვითარ რაჲ მეჰაზრენი კეთილისანი ბოროტად და ბოროტისანი კეთილად (ნემეს., პეტრ., 99, 10-13) More…
აღმო-საჩენ-ი // აღმოსაჩენელი
(ἀπόδειξις ἡ) არგუმენტი, დასაბუთება, დასასაბუთებელი =მრავალ არიან აღმოსაჩენელნი უკუდავებისათჳს მისისა (სულისა) პლატონის მიერ და სხუათა (ნემეს., პეტრ., 51,7-8); მათისავე ჯერ-არს ჴმარებაჲ More…
აღმო-ტევება (საცნაურ-ი)
(νοωρῶν ἀναδιδούς (νοερῶν ἀναδιδόντα)) ვინაჲცა თჳთ მიჰრონისაჲცა ესე სახის მოსწავებითი შეზავებაჲ ... თჳთ მას იესუს გამომიხატავს ჩუენ ... ღმრთის მხილველობად საცნაურთა აღმოტევებითა (არეოპ., More…
აღმო-ფშვინვა-ჲ // აღმოფშჳნვა-ჲ // აღმოფშუნვა ჲ
(ἀναπνοή ἡ) სუნთქვა, როგორც ბუნებითი თვისება ცოცხალი ორგანიზმისა - არცა აქუს მათ აღმოფშუნვაჲ, რაჲთამცა იყნოსეს ჰაერი (ბას., ექუს., გ. ათ., 81, 31-32); ბუნებითნი საქმენი უსწავლელნი არიან, More…
აღმო-ყვანება
(ἀνάγω) უფალმან აღმოგიყვანნა თქუენ ქუეყანით ეგჳპტით (თტე., მსჯ. 7, გელ., A 1108, 176V); ეგჳპტით აღმომიყვანნა ჩუენ უფალმან (თტე., მსჯ. 13, გელ., A 1108, 182v) =ძველქართულ-ძველბერძნული More…
აღმო-შობა
(ἀναγέννησις ἡ) ახლად შობა, ნათლობა - და გზა მიყოფს ჩუენ აღსლვად ზეშთაცათაჲსა მის განსასუენებელისა მიმართ, ესე იგი არს წმიდისა და საღმრთოჲსა, კუალად აღმოშობისა ჩუენისა მოცემულობაჲ (არეოპ., More…
აღმო-ჩენა
(δείκνυμι) ჩვენება, დასაბუთება, დამტკიცება =პირველ საუკუნოჲსა აღმოიჩინა. არამედ-და საუკუნესა-შორისიცა აღმოიჩინოს (δέδεικται) (პრ., კავშ., პეტრ., 87; 55.11-15); ღმერთსა ეზიარებიან სულნი More…
აღმო-ჩენა-ჲ
(ἀπόδειξις) დასაბუთება, დამტკიცება =ნუუკუე-და ვიყუნეთ საძიებელთა აღმოჩენასა არსებისაგან დამწყებელნი (ნემეს., პეტრ., 20,22-23); ყოველი აღმოჩენაჲ პროტასეოთა ვიდრემე ცხადთა და აღსაარებულთა More…
აღმო-ცენება
(βλαστάνω (βλαστέω)) გაჩენა =რამეთუ მისგან აღმოსცენდა ჴორციელად (თტე., რუთ. 1, გელ., A 1108, 200v); რამეთუ გუჱლისა მიერ აღმოეცენა ცოდვაჲ (თტე., რიცხ. 38, გელ., A 1108, 71r); რამეთუ More…
აღმო-წოდება
(ἀνάκλησις ἡ) კვლავ მოწოდება, სულიერი აღდგინება =[ღმერთი] ყოველთა მიზეზ არს და დასაბამ და არსება და ცხორება, განვრდომილთა უკუე მისგან აღმოწოდება და აღდგომა (არეოპ., საღმრ., ეფრ., 1.3); More…
აღმონერგება
(ἐμφύω) უსწავლელობისაგან ბოროტთა საბჭოთა სამსჯავრონი აღმოენერგვიან სიტყჳერებითსა ნაწილსა სულისასა (ნემეს., პეტრ., 7; 99, 11-12) =ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური More…
აღმოსაჩენელი
(ἀπόδειξις ἡ) (სილოგ.) დამამტკიცებელი საბუთი =მრავალ არიან აღმოსაჩენელნი უკუდავებისათჳს მისისა პლატონის-მიერ და სხუათა (ნემეს., პეტრ., II; 51,7-8) =ძველქართულ-ძველბერძნული More…
აღმოჩენა
(ἀποδείκνυμι) წარმოჩენა =რომლისათჳსცა შექმნა უგრძნობელთაგან და მგრძნობელთა შეკრებული ცხოველი, და არა ხოლო შეკრებულად, არამედ ერთმყოფადცა აღმოაჩინა (ნემეს., პეტრ., I; 8.10-12); – ἀποφαίνω More…
აღმოჰჴდომა
(προβαίνω) მოხდენა, (მო)ხდება =თუ თქუას ვინმე, ვითარმედ დასაბამი[თი]სავე მორთულებით ქმნილებისაებრ ვინაჲვე აღმოჰჴდების საქმე, ესრე ვინა[ჲ]მე იყოს თქმულ: არამედ აღგებულსავე თანემყოფების More…
აღმოჴდომა-ჲ
(ἀπόβασις ἡ) ახდენა =ვიეთნიმე იტყოდეს, ვითარმედ აღრჩევაჲ ქმნადთაჲ ჩუენზედა არსო, ხოლო აღრჩეულთა აღმოჴდომაჲ – სუესა ზედა (ნემეს., პეტრ., 37; 145.21-22) =ძველქართულ-ძველბერძნული More…
აღმსაარებელ-ი
(ὁμολογῶν (ὁμολογοῡν)) =[ასულო სიონისაო] ჩემ ზედა დამდებელმან ძლევისა მათისამან და ცხადად აღმსაარებელმან, ვითარმედ მე [=უფალი] ვიქმენ შენდა მომნიჭებელ მისა (თტე., მიქ. 4.13, გელ., K 1, More…
ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9