(ἀνθρώπινος) ადამიანურად, ადამიანური ბუნების შესატყვისად =კუალად ამაო და ურგებ არიან საქმენი და მოსწრაფებანი კაცათანი, რაოდენი-რა კაცობრივ არიან (გრ. ნეოკ., ეკლ., ეფრ., A 292, 321r); – More…
(εὐσεβῶς) =რამეთუ მოძრავობაჲ მისი კეთილადმსახურებით გულისჴმის-საყოფელ არს არა დაუპყრობელობად, არცა შეცვალებადობად, ანუ სხუაობად, ანუ ადგილ-ადგილ მიმომოძრავობად (არეოპ., საღმრ., ეფრ., More…
(ἐυσέβεια ἡ) ღვთისმოშიშება =ხოლო „ქალწულად“ უწესს მას უპირატესისა კეთილმსახურებისათჳს (თტე., ამოს. 5.12, გელ., S 417, 108r); არამედ შვილთაცა და შვილისწულთა კეთილადმსახურებასა შინა More…
(ὑπερούσιος ἀγαθότης ἡ) (ნეოპლატ.) ზესთარსებითი სიკეთე =ყოველნი ზიარებით ღმერთნი ზესთარსებითისა კეთილისა მიერ წარმოდგომილ, და არიან კეთილობა და არცა ბუნებით და არცა არსებით, ... მაგრა More…
(ἀγαθύνω) =რამეთუ დაღაცათუ ამით დასაბამ იქმნების განღმრთობისა და კეთილ-ყოფისა (ἀγαθύνεσθαι) (არეოპ., ეპ., ეფრ., 2); არცა ცეცხლისა არს განცივებაჲ, არცა მისი არს განბოროტებაჲ, რომელი-იგი More…
(εὔφρων) კეთილგონიერი =და არავინ კეთილადგონიერთაგანმან თქუას ხილულისა მის განცდითა ნათლად მოსრულობაჲ მისი და სიბნელისაგან საშოჲსა განჴსნილებაჲ (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 3.III.6); ხოლო რომელ More…
(τὸ εὗ εἷναι) =ყოვლითურთი წინა-განგებაჲ არს მიზეზ ყოველთა ყოფისა და კეთილადყოფისა (არეოპ., ეპ., ეფრ., 9.3); ერთი იგი მიზეზი არსთა სამებაჲ, რომლისა მიერ არს ყოფაჲცა და კეთილადყოფაჲცა More…