(τό μή ὄν) მყოფობის არმქონე, არარსებული =ბუნებაჲ მყოფთა სახელი არს და არა - არამყოფთაჲ (დამასკ., დიალ., 26.2, ეფრ.); ცოდვა არამყოფი არს (თეოფ. ბულ., მარკ., ჭიმჭ., S 404,92II); ბუნებითი More…
(οὐχ ὡσαύτως) =მზიარებელთა მიერ მხოლოდ იყოს შეცვალებათა წარმოდგომაჲ და არიგივეობაჲ (პრ., კავშ., პეტრ., 143; 87.13-14; D. §142) =ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური More…
(ἀμέθεκτος) =არ-მეზიარე სული პირველ ზესთაღმკულისა არს, და მის მიერ ზიარებულნი ღმრთებრივნი რიცხუნი ზესთაღმკულისა არიან (პრ., კავშ., პეტრ., 164; 98.17-18) Synonym: უზიარებელი, უმოქენოჲ More…
(τό μή αἶδιον) არამარადიულობა, წარმავლობა =ორნი არიან სახენი, რომელთა მიერ საჭირო რაჲსავე არსამარადისოობაჲ: ანუ თანშედგომისგან, ანუ სხუასა შორის წარმოდგომისაგან (პრ., კავშ., პეტრ., 49; More…
(μή θεῖος καί μή αμέθεκτος) =არს თუ საღმრთოჲ და უზიარებელი გონებაჲ პირველ, თჳს (συγγενής) ამისდა ვიდრემე იყოს, რომელი არა მრჩობლ ორითავე განეყოფოდის, ვითარ არსაღმრთოობითა და More…
(τό μή ὄν) არარსებული, არმყოფი =ხოლო სახე არაარსსა არა შობს (გაბალ., ექუს., ანონ., 40); და ყოველნივე ზოგად გრძნობადნი და საცნაურნი და ყოველნივე არსნი და არა-არსნი (არეოპ., საიდ., ეფრ., More…
(μή ὄν) არარსებობა =უჟამო არს და დაუსაბამო შობაჲ იგი მისი, რამეთუ არა თუ არაარსებისაგან არსად მოვიდა ძე ღმრთისაჲ (დამასკ., გარდ., 47, ეფრ.); არამედ არცა არარსებად განიხრსნების, რამეთუ More…
(τό μή ὄν) =უჟამო და დაუსაბამო არს შობაჲ მისი, რამეთუ არა თუ არამყოფობისაგან მყოფობად მოყვანებულ იქმნა ძე ღმრთისაჲ (დამასკ., გარდ., 47, არს.); უწინარეს სადმე ჴორცშესხმისა არმყოფობისაგან More…
(ἂποσος) ის, რასაც რაოდენობის კატეგორია არ მოეპოვება =სამნი ესე არიან, რომელთა არარავდენ სახელ-ედების აღურიცხუველობისათჳს: ერთი და წამი და აწ, (დამასკ., დიალ., 36,17, ეფრ.) More…
(ἁπόν (ἂπειμι)) =არსებითი არს და ბუნებითი, რომელი იყოს, რაჲ ყოფითა აცხოვნებდეს და არაყოფითა განხრწიდეს საზღვარსა ბუნებისასა (დამასკ., ორთა ნებ., არს., S1463 135r) More…