სა სე სი სკ სმ სნ სო სპ სრ სტ სუ სფ სქ სწ სხ სჯ სჳ
საა საბ საგ სად საე სავ საზ სათ საი საკ სალ სამ სან საო საპ სარ სას სატ საუ საფ საქ საღ საყ საშ საჩ საც საძ საწ საჭ სახ საჯ საჰ საჴ
selected terms: 6 page 1 of 1
სათანადო-ჲ
(δέον τό) საჭირო, აუცილებელი =ყოველნი შექმნნა ღმერთმან მჴედველად სათანადოჲსა (თეოფ. ბულ., მარკ., ჭიმჭ., S 404,32I); ნაკლულმონაგები ვიდრემე არს უკნინეს სათანადოჲსა მოურნე თავისა თჳსისაჲ, More…
სათნო-ყოფა
(εὐδοκέω) =არამედ სიმრავლითა მით კაცთმოყუარებისაჲთა სათნო-იყო ნებითა მამისა და სულისა წმიდისაჲთა თჳსისა დაბადებულისა გამოჴსნაჲ (მიქ., მრწ., ეფთ., 7, Jer. 151, 84v); – ἐπινεύω – და თჳსნი More…
სათნო-ყოფა-ჲ
(εὐδοκία ἡ) =ხოლო ნეფთალიმის „სავსებაჲ სათნოყოფისაჲ“ სჳმმახოს ესრეთ თარგმნა: „მითუალულნი, რამეთუ სათნო[ყო]ფილნი“ (თტე., II სჯ. 45, გელ., A 1108, 146v); მამაჲ და სული წმიდაჲ არა რომლითა More…
სათნოება-ჲ
(ἀρετή ἡ) =შესწავებაჲ საჴმარ არს, ვითარმედ სათნოებაჲ უკუე ღმრთისა მიერ მოეცა ბუნებასა შინა (დამასკ., გარდ., არს., 144); სათნოებასა ვმოქმედებთ და სიმართლესა სრულვჰყოფთ (დამასკ., ორთა More…
სათნოებით-ი
=სათნოებითი მოქალაქობა – ἐνάρετος ζωη‡ ἡ – სათნოებითისა მოქალაქობისა უცვალებელად სრულებად მიწევნულთა (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 3.III.9); ; სათნოებითი ცხორება – ἐνάρετος ζωη‡ ἡ – რამეთუ More…
სათნოების-მოყუარე
(φιλόκαλος) =უფროჲსღა სათანადო არს პირველისა ჟამისა კაცთა სათნოებისმოყუარისა წინააღრჩევისა ქებით განთქუმაჲ (ეკლსტ., გელ., 193) =ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური More…
ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9