უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უკ ულ უმ უნ უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უბი უბნ უბრ
selected terms: 6 page 1 of 1
უბიწო-ყოფა
(ἀφαγνίζω (ἀφαγνίσασθαι)) =კაცი, რომელი არა უბიწო იქმნესო, – იტყჳს, – მოისპოს სული იგი შორის შესაკრებელისაგან (თტე., რიცხ. 35, გელ., A 1108, 67r) = ძველქართულ-ძველბერძნული More…
უბიწო-ჲ
(ἄμωμος) წმინდა, სუფთა, უცოდველი, ნაკლის, ბიწის არმქონე =ვითარ-იგი შეჰგავს ყოვლად სრულისა და უბიწოჲსა ღმრთისა (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 2.II.5); პატიოსნითა სისხლითა, ვითარცა ტარიგისა წმიდისა More…
უბიწოობა-ჲ
(ἄμωμον τό) =და უბიწოობაჲ დიაკეულისაჲ უცოდველობასა ცხად-ჰყოფს მეუფისასა (თტე., რიცხ. 35, გელ., A 1108, 66v) = ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის More…
უბნობა-ჲ
(φράσις ἡ) მეტყველება =ხოლო საკუთრობასა ცხად-ჰყოფს უკუე და უბნობაჲცა, სიცხადისა მქონებელი (ამონ., ტარიჭ., 21,21) = ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის More…
უბრალო-ჲ
(ἀδιάβλητος) ბრალის არმქონე =ყოველივე ბუნებითი და უბრალოჲ წესი კაცებისაჲ თავს-იდვა (მაქს., მრწ., ეფთ., 9, Q 34, 35r); და ნებსით თავს იდვა ყოველივე ვნებულებაჲ უბრალოჲ და კაცობრივისა More…
უბრძნო-ჲ
(ἄσοφος) უგონო =არცა სიბრძნე ღმრთისაჲ უძლურ არს და არცა ძლიერებაჲ – უბრძნო (ნოს., პასუხ. ექუს., გ. ათ., II, 3) = ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის More…
ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9