შა შე შვ შთ ში შო შრ შუ შფ შჯ
შფო
selected terms: 8 page 1 of 1
შფოთ-ი
(στάσις ἡ) =მიზეზი შფოთისა, რომელი იყო უწინარეს ამისა, და სულმოკლებაჲ ჩემი (ნაზ., ჰომ., ექვთ.); – τάραχος ὁ (= ταραχή ἡ) – ესევითარმან მან აღირჩია ბოროტი, ნაცულად კეთილისა და შეიტკბო More…
შფოთება
(ἐνεργέω) =არამედ ოდენ საგონებელისა შუებულებისა გული უთქუამს და შფოთებნ მისგან (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 3.III.7); – ἐνοχλέω – არცა უწესოება აქუს და შფოთი ნივთიერთა ვნებათაგანითა შფოთებითა More…
შფოთება-ჲ
(ταραχή ἡ) =რომელ შევალნ სიღრმესა ზღჳსასა შფოთებითა მრავლითა და რომელი იგი ღმრთისა მიერ ქმნილ არს კაცთათჳს, იგი ჰგიეს მასვე ზედა (გრ. ნეოკ., ეკლ., ეფრ., A 292, 321r) = More…
შფოთვა
(διοχλέω) =მშჳდითა და დაწყნარებულითა ჴმითა ესრეთ ჰრქუა: „მიეც მას ვეცხლი იგი, რაჲთა არა უფროჲს შფოთებდეს და დააბრკოლოს წინა-მდებარისა ამის სიტყჳსა მოსწრაფებაჲ“ (ნოს., ნეოკეს. ცხ., ეფრ., S More…
შფოთიან ყოფა
(ἐνεργέω) =ვინაჲცა ესე-ვითარი ესე არაოდეს შფოთიან იყოს (ἐνεργηθείην) წინააღმდგომთა ოცნებათა გინა გინებათაგან (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 3.III.7) = ძველქართულ-ძველბერძნული More…
შფოთიან-ი
(ἐνεργούμενος (ἐνεργέω)) =კათაკუმეველთა და შფოთიანთა და სინანულისა ქუეშე მყოფთა წმიდაჲ იგი მღდელთმთავრობისა ბრძანებაჲ უტევებს უკუე სმენად ფსალმუნთა მღდელმეტყუელებისა (არეოპ., საეკლ., More…
შფოთიანობა
(ἐνέργημα τό) =და თჳსისა მის გუარისა უვნებელობითა და განუცემელობითა სხუათაცა მკურნალად გამოჩნდებინ ესევითართა ამათ შფოთიანობათათჳს (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 3.III.7) = More…
შფოთიერი
(ἐνεργούμενος (ἐνεργέω)) =და მათ თანა, რომელნი შფოთიერ იყვნენ და რომელნი სინანულსა შინა იყვნენ (არეოპ., საეკლ., ეფრ., 3.II) = ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური More…
ძველქართულ-ძველბერძნული ფილოსოფიურ-თეოლოგიური ტერმინოლოგიის დოკუმენტირებული ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9