(უფრო ხორცის) პირის მოწვა, მცირედ შეწვა (ხორცს ვიდრე მოხარშვას დაიწყებდნენ, ჯერ მოახაწიწებენ, რომ საჭმელი უფრო გემრიელიც იქნება და უფრო მალეც მოიხარშება). See also: ხაწიწი =ჯავახური More…
(წინდა-ფეხსაცმელის) გახდა. (წინათ სტუმარს და უფროს კაცებსაც – მამამთილის თუ სხვას პატარძალი ან ქალიშვილი ხდიდა და აბანინებდა ფეხებს დაწოლის წინ). =„ფეხთა მოხადე, გოგო“. =ჯავახური More…
რაიმეს მთლიანად მოკრეფა წაღების მიზნით. =„რაც რამ იყო თავისი, მთლიანად მოხიკა და წიღო“.; „შენი თუ რამეა, მოხიკე და წაიღე, არაფერი დატვიო!“ See also: მოხოკა, ხეკვა, ხიკვა, ხოკვა More…
უმთავრესად ცხვირისა, ცხენისაგან და ვირისაგან პირწმინდად ბალახის მოძოვნა, საკვების შეჭმა, მოჭმა. ზამთარში თოვლზე მოშლილი თივა. =„ზედატყის ადგილები ცხენობამ ისრე მოხოხნა, რო კალო More…
ადამიანის (ავადმყოფობის თუ სიბერის გამო) მოხრა, მობღუნძვა. მოხრუკული – ძლიერ მოხრილი, მობღუნძული. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: More…
ფურნის, თონის ცეცხლის შენთებით გახურება, გაცხელება. =„კარქა მოახურე თონე, ცომი ბევრია და ვერ გამოაცხომს“.; „ფურნე თუ ძიენ იყო მოხურებული, ცოტა გავანელემდით, რო პირევლი პირი პური არ More…