ღა ღე ღვ ღი ღლ ღმ ღნ ღო ღრ ღუ ღჯ
ღლა ღლი
selected terms: 4 page 1 of 1
ღლაბუცი
ხელის მოკიდებით ხუმრობა, ბღლაძუნი. ხშირად ქალ-ვაჟი რომ შეეთამეშება ერთმანეთს, იმაზე ამბობენ: =„თავითვინ ღლაბუცომენ, რას ერჩი!“; „ი ბიჭ უყვარს ჰალბათ, ნახე რაგო ეღლაბუცება!“ More…
ღლავი
დიდი თევზი, ლოქო. წარმოდგენით: არსება, მზამზარეულ, სხვის ხარჯზე რომ მოითხოვს ჭამას, სხვას რომ შესჩერებია. = „ღლავისებ რო დაგიღია პირი და მამჩერებიხარ, რას მაჭმემსო, წადი, გაანძრიე ხელი და More…
ღლამი
ძლიერ მჭლე, სუსტი. See also: მიიღლამა =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ღლია
იღლია. ◊ თივის, ბჯის ზომის ერთეული, რამდენსაც კაცი იღლიაში ამოდებით წაიღებს. „ერთი კარგი ღლია დაუყარე მაგ ხარებ, რო გაძღენ.“; „ეს რა ბუნულია, სამი ღლია ძლივ გამოვა.“ More…
ჯავახური ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9