ღა ღე ღვ ღი ღლ ღმ ღნ ღო ღრ ღუ ღჯ
ღრა ღრე ღრი ღრუ ღრჩ ღრძ ღრჯ
selected terms: 12 page 1 of 1
ღრანკი
ძლიერ მრუდი. =„ასეთი ღრანკი ხე რათ გინდოდა, რო მოგქონდა სახში მაგას რა დააპომს!“ See also: დაღრანკვა, გაღრანკილი =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - More…
ღრანტი
ყელი, უფრო ყელის წინა ნაწილი, ხორხი, ყაყრანტო. = „ღრანტში (ყაყრანტოში) სწვდა და კინაღამ დაახრჩო“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: More…
ღრანტიანი
ადგილი, ხევი, სადაც ბევრი ღრანტო არის. See also: ღრანტო =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ღრანტო
არაგანიერი, ღრმა ხევი. =„იმხელა ღრანტოა, რო მაგაში ვინ ჩავა!“ See also: გენიშზე გასულა, ღრანტიანი =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: More…
ღრანცვა
ხელ-ფეხისა ან სახის ნაწილების მოგრეხა, დამანჭვა. See also: დაღრეცვა =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 More…
ღრეჭა
გვერდზე გადახრა, გადაწევა, მოხვრა. =„ურემ გვერძე ნუ ღრეჭამ, ბიჭო!“; „ე, ბოძმა რაგო ღრეჭა დაიწყო, გავასწოროთ, თორე გადაბრუნდება.“ ◊ უშნო სიცილი, კრეჭა. „ჩემკენ ღრეჭა More…
ღრიანჭველა
ბალახოვანი მცენარეა, ღეროიანი, ღიმივით. See also: იბუხრა, ყაჭყაჭი =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; More…
ღრუტვნა
ულამაზოდ ამოთხრა, ამოჭრა, გახვრეტა. გამოღრუტნული – გამოთხრილი. =„რა ღორივით ღრუტნი მაგ მიწას, რათ გინდა?“ =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - More…
ღრუტუნა
რაც ღრუტუნემს, ღორი, ზოგჯერ ადამიანზეც ამბობენ. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ღრჩოლა
ბოლვა, დაკვამლვა. =„ბუხარი ღრჩოლამდა და მოუსაქრე“.; „პატარა ბავშვი თუ იყო სახში, საღამოთი რო მივიდოდით, გოგირდ, ქათმი ბუმბულ ან ჯაგარ ცეცხლზე ვაღრჩოლამდით, რომ უჟმური არ მიგვყოლოდა“. More…
ღრძო
ავგული, გულბოროტი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ღრჯნა, ღჯნა
ღრღნა, ბლაგვი იარაღით უშნოდ ჭრა რაიმესი, უშნოდ ჭამა. =„გალესე დანა და ისე დაჭერი, რა უშნოთ ღრჯნი.“ ◊ მწვავე ტკივილი. „მუხლებში მღჯნის, თელი ღამე არ მაძინამს.“ დაღრჯნა More…
ჯავახური ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9