ყა ყბ ყე ყვ ყი ყლ ყმ ყნ ყო ყრ ყუ
ყვა ყვე ყვი
selected terms: 13 page 1 of 1
ყვავიკუდა, ყვავკუდა
ფარსმანდუკი, მცენარეა, მის ფოთლებს მოსრესენ ხელის გულზე და ისუნთქავენ. ისევე მკვეთრად მოქმედებს, როგორც ნიშადურის სპირტი. თავის ტკივილის წამლადაც ითვლება. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი More…
ყველიგუდა
ყველის შესანახი გუდა. თხის, ცხვრის ან ხბოს გუდას გამოყვანილ ტყავისაგან ამზადებენ. See also: გუდის ყველი ◊ ადამიანი: დაბალი, სქელი, მუცლიანი. ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი More…
ყველიდედა
რძის ყველად შესადედებელი სითხე, მზადდება შრატში დვრიტის (საქონლის, ღორის კუჭი) დაყენებით. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა More…
ყველითორბა
საყველედ შედედებული მასის გასაწური ქსოვილის პარკი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ყველის ამოღება
ყველის ამოყვანა, ყველის გაკეთება. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ყველიშეჭამანდი
ყველით დამზადებული შეჭამანდი (დაფხვნილ ყველს წყალში ხარშავენ და მწვანილით აზავებენ). =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა More…
ყვერიელი
ყველიერი, დღეობა, დიდი მარხვის დაწყების წინა კვირეული, იმართებოდა ლხინი და თამაშობანი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა More…
ყვერნა, ყვერნები
ურმის ნაწილი, გამძლე მასალისაგან (მუხა, რცხილა) დამზადებული ჭანჭიკი, რომლის წყვილი (ყვერნები) ქვევიდან ამოყრით ხელნაზე ამაგრებს დათვს, ამასთან მათ ბოლოებს შორის თავსდება და ბრუნავს ღერძი. More…
ყვითელგულა
მცენარე, გვირილა. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ყვინტლი
წყვინტლი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ყვინჩი
ოქრომჭედელი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ყვიცი
სიგამხდრით, ავადმყოფობით ფერის დაკარგვა, გაყვითლება. =„ეს საწყალი რაგო გაიყვიცა!“ ; „ვერ უყურამ ამ ყვიც რას ჩადის“. ◊ მეტსახელი ყვიციანი ადამიანისა. ყვიციანი ჯავახური More…
ყვიციანი
ადამიანი ფერდაკარგული, გაყვითლებული. See also: გაყვიციანება, ყვიცი =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 More…
ჯავახური ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9