ჭა ჭდ ჭე ჭვ ჭი ჭკ ჭლ ჭმ ჭნ ჭო ჭრ ჭუ ჭყ
selected terms: 134 page 1 of 7
ჭაბუკი კაცი
ჭარმაგი, ხნიერი, მაგრამ ჯანიანი, შემძლე. = „ჭაბუკი კაცია, კარგ ჯიელს ჯობია“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, More…
ჭადი ფქვილი
სიმინდის ფქვილი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჭაზი
ხაზი, სწორხაზოვანიც და მრუდიც. = „ჭაზი გაავლო“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჭაკატი
შუბლი, შუბლის გარემო. =„მაგრაინ კაც ჭაკატში ’ნა ჰკრა ტყვია“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 More…
ჭაკი
ფაშატი (ცხენი, ვირი), გადატანით ქალზეც იხმარება. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჭაკული, მხარსაკიდი
წყლის საზიდი კეტი, მცირედ მოხრილი, თავებში ჩანგლები აქვს გაკეთებული ჭაღნების (სათლები) ჩამოსაკიდებლად. See also: დაგალვა =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ More…
ჭალა
ადგილი სადაც თივა ითიბება. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჭალი
ურმის ნაწილი, სარის მსგავსია. See also: ხელნა =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჭანგა
ბალახოვანი მცენარეა, იკეთებს ხშირ დატოტვილ ფესვებს, რომელნიც ერთმანეთში იხლართება და ძლიერად კრავს მიწას. სადაც ჭანგაა, ასეთის მოხვნა ხშირად გუთანსაც უჭირს. =ჯავახური ლექსიკონი / More…
ჭანგი
კლანჭი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჭანდარი
ალვის ხე, ჭადარი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჭანი
ნახევრად დაკოდილი, ცალი ჭანჭალი რომ აქვს ამოცლილი. See also: ჭანჭალი ◊ სუსტი, გამხდარი, ფერდაკარგული, დანაკული. „ჭიასავით ჭანი ბავშვია, ეგრე იმიტვინ არი, რო სუ არაფერ ჭამს“. More…
ჭანჭალი, ჭანჭლები
სათესლე ჯირკვალი. =„მაგას ცალი ჭანჭალი ამოღებული აქს“. See also: ჭანი =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - More…
ჭანჭახი
ძლიერი სისველე მიწის, ტალახიანობა. =„ისრეთი ჭაჭახია, (ჭანჭახი დგას) რო კაცი ვერ გაივლის“. See also: ჭინჭოხი, ჭონჭოხი, ჭუნჭუხი, დაჭანჭახვა =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; More…
ჭანჭიკი
ხის ან რკინისაგან დამზადებული მცირე ნაწილი, ჩხირი, ღერძის, სახვნელი იარაღის ხმლისა თუ სხვათა თავში გასაყრელი, რო არ გაძვრეს. იგივე ჭილიმი. See also: ჭილიმი =ჯავახური ლექსიკონი / More…
ჭანჭური ტყლაპი
ჭანჭურისაგან დამზადებული ტყლაპი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჭანჭური(ს) ხმელი
ჩირი ჭანჭურისაგან გაკეთებული. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჭანჭყალი, ჭყანჭყალი
ჭანჭყარი, სითხის რყევა ჭურჭელში. (ქეგლ) =„კოკა რატო არ შეამსე რო ასრე ჭენჭყალი გაუდის (ჭანჭყალემს)“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: More…
ჭანჭყობი
წყლიანი ადგილი, სადაც წყალია დამდგარი. =„მანდეთ ჭანჭყობია, დასველდებით“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. More…
ჭაპანი
გრძელი, მსხვილი თოკი. უფრო მეტად თხის ბეწვისაგან იგრიხება. გამოიყენება დატვირთული ურმის, მარხილის დასაკოჭად. See also: ბაწარი, დართვა, დაქსელვა, კოჭვა, ურმი(ს) დაკოჭვა =ჯავახური More…
ჯავახური ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9