ჭა ჭდ ჭე ჭვ ჭი ჭკ ჭლ ჭმ ჭნ ჭო ჭრ ჭუ ჭყ
ჭია ჭიკ ჭილ ჭიმ ჭინ ჭიპ ჭირ ჭიტ ჭიჭ
selected terms: 36 page 1 of 2
ჭიაკოკონა
აღდგომის წინა კვირეულის ოთხშაბათის (დიდი ოთხშაბათის) საღამოს ყველა ოჯახი თავის სახლის წინ ფიჩხის, კაჭაჭის ან თივის ცეცხლს ანთებდა, დიდი თუ პატარა ზედ გადახტებოდა ამ სიტყვებით: „ალილუია More…
ჭიაკოკონის შენთება, ცეცხლზე დაყრა
ვინმესაგან ვინმეს მეტისმეტად აჩქარება. =„აღარ გამაჩერა, ჭიაკოკონა შემინთო პირდაპირ“. See also: ჭიაკოკონა (მნიშვნ. 2.) =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ More…
ჭიაკოკონობა
დღე, დრო, როდესაც ჭიაკოკონას ანთებენ. See also: ჭიაკოკონა =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჭიარყელა
ჭიაყელა. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჭიატი
კიაფი, სუსტი რამ გამონათება. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჭიკა
ყრუ. =„ნამდვილი ყრუ- ჭიკაა“. ◊ ყრუ ადამიანის მეტსახელი. ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 More…
ჭიკვნა
გატენვა, გატიკვნა. =„იმთენი ჭიკნა, რო ტომარა კინაღამ გასკდა“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; More…
ჭილი
ჭაობის ბალახოვანი მცენარე, გრძელფოთოლა. ◊ ჭილისაგან მოქსოვილი ფარდაგის მსგავსი საფენი, ქვეშსაგები. ასეთს ჭილობსაც ეძახოდნენ. ჭილობი, ჭილოფი ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი More…
ჭილი თივა
თივა ჭილიანი, ჭაობიან ადგილში გათიბული. საქონლისათვის მდარე ხარისხის საკვებია. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, More…
ჭილიმი
ჭანჭიკი. See also: ჭანჭიკი =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჭილიმილი
ნასახი, ლანდი, ნაშთი. =„იმი ჭილიმილიც აღარ არი აქავრობაში“. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 More…
ჭილობი, ჭილოფი
ჭილისაგან მოქსოვილი საფენი, ჭილი. See also: ჭილი (მნიშვნ. 2.) =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 More…
ჭილხაში
საჭმელი, აჯაფსანდალივით სხვადასხვა მასალით (ღოლო, კორკოტი) შემზადებული. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - More…
ჭიმური
საჭმელი, ერბოში მოშუშული პური. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჭინკანი
ალი, ავი სული. ჭინკანს, ჭინკნებს უძახიან ციგნებსაც. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჭინკნი ქალი
ალიქალი, ამასთანავე ციგანი ქალი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჭინჭოხი
ტალახი რო აიჭინჭლებოდა, იმას ერქვა. (სოფ. ქილდა) See also: ჭანჭახი, დაჭანჭახვა =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, More…
ჭინჭრაქა
ფრინველი მცირე ტანის, ღობემძვრალა. ◊ მეტსახელი კაცის, რომელსაც ჭინჭრიქი ახასიათებს. ჭინჭრიქი ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: More…
ჭინჭრი შეჭამანდი
ჭინჭარით დამზადებული საჭმელი, უფრო წვნიანი. =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჭინჭრიქი
მცირე, განდიდებას რომ ცდილობს, მეტიჩარა. See also: ჭინჭრაქა =ჯავახური ლექსიკონი / გიორგი ზედგინიძე; რედ. ვლადიმერ ზედგინიძე. - თბილისი: საუნჯე: ვაჟა წოწკოლაური, 2014. - 370 გვ.; 22 სმ.
ჯავახური ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9