ჰემოფილია [ბერძ. haima სისხლი და philia მიდრეკილება] – (მედიც.). სისხლის შედედების უნარის დაკარგვა, რაც იწვევს სისხლის დენას სულ მცირე დაზიანების დროსაც. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ჰემფშირ–ის ცხვარი - მსხვილი სახორცე და სამატყლე ჯიშის ცხვარი [ინგლისის საგრაფოს Hempshire-ის სახელის მიხედვით, სადაც მე–19 ს.–ის I ნახევარში გამოიყვანეს ამ ჯიშის ცხვარი]. =უცხო More…
ჰენოთეიზმ–ი [ბერძ. hen ერთი და theos ღმერთი] – პოლითეიზმის სახეობა, რომლის დროსაც მრავალ სხვა ღვთაებას შორის ერთ–ერთი მათგანი ითვლება მთავარ და ყველაზე ძლიერ ღმერთად. =უცხო სიტყვათა More…
ჰენრი – (ფიზ.). ინდუქციურობისა და ურთიერთინდუქციურობის ერთეული [ამერიკელი ფიზიკოსის ჯ. ჰენრის (Henry, 1797-1878.) გვარის მიხედვით.]. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ჰეპარინ–ი [<ბერძ. hēpar ღვიძლი] – ნივთიერება, რომელიც ხელს უშლის სისხლის შედედებას; პირველად გამოყვეს ღვიძლიდან; მცირე რაოდენობით მოიპოვება აგრეთვე ფილტვებში, თირკმელებში და სხვ. More…
ჰეპატოლოგია [ბერძ. hēpar (hēpatos) ღვიძლი და logos მოძღვრება] – მედიცინის დარგი, რომელიც ღვიძლის დაავადებებსა და მკურნალობას სწავლობს. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ჰეპტაედრ–ი [ბერძ. hepta შვიდი და hedra ფუძე, ზედაპირი, გვერდი] – (მათემ.). სხეული, რომელიც შემოსაზღვრულია შვიდი სიბრტყით; შვიდწახნაგა. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ჰეპტოდ–ი [ბერძ. hepta შვიდი და (ელექტრ)ოდი] – შვიდი ელექტროდის (კათოდის, ხუთი ბადისა და ანოდის) მქონე ელექტრონმილაკი; გამოიყენება ზოგი ტიპის რადიომიმღებში რხევათა სიხშირის გარდასაქმნელად; More…
ჰერ [გერმ. Herr] - გერმანიასა და ზოგ სხვა ქვეყნაში: მამაკაცის ხსენება ან მისდამი მიმართვა (ჩვეულებრივ, გვართან ერთად); ბატონი; ბატონო. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ჰერა [ბერძ. Hēra] - ბერძნულ მითოლოგიაში: ქალღმერთი, ზევსის უფროსი და და მეუღლე, ქორწინებისა და ერთგული ცოლების მფარველი (რომაულ მითოლოგიაში მას შეესაბამება იუნონა). =უცხო სიტყვათა More…
ჰერაკლე [ბერძ. Hēraklēs] - ბერძნულ მითოლოგიაში: ზევსის შვილი, ნახევრად ადამიანი – ნახევრად ღმერთი, ერთ–ერთი ყველაზე უფრო პოპულარული, არაჩვეულებრივად ღონიერი გმირი (ლათინურად: ჰერკულესი). More…