(Orpheus) მომღერალი, რომლის სიმღერა ხიბლავდა არა მარტო ადამიანებსა და ცხოველებს, არამედ ქვებს, კლდეებს, მდინარეებსა და მისთ. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989.
(orpharion) სიმებიანი მუსიკალური საკრავი, გიტარის მსგავსი; გავრცელებული იყო მე-17 ს.-ში უპირატესად დიდ ბრიტანეთში, საფრანგეთსა და იტალიაში. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989.
(Orphikos (მხ.)) ძვ. საბერძნ.: მიმდევრები რელიგიურ-მისტიკური მიმდინარეობისა, რომლის წარმოშობა დაკავშირებულია დიონისე-ზაგრევსის მისტერიებთან (ეს დიონისე იყო ზევსისა და პერსეფონეს შვილი – More…
(orchēstra) ძველ ბერძნულ (და რომაულ) თეატრში: ამფითეატრით შემოსაზღვრული მრგვალი (რომში – ნახევარწრის ფორმის) მოედანი, რომელზედაც გამოდიოდნენ ქორო (მხოლოდ საბერძნეთში) მსახიობები. More…