A B C D E F G H I J K L M N

შა შე შვ ში შკ შლ შმ შნ შო შპ შრ შტ შუ შხ
selected terms: 208 page 8 of 11
შპიონაჟი
შპიონაჟ-ი [გერმ. Spionage] - ჯაშუშობა. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
შპიონი
შპიონ-ი [გერმ. Spion < ფრანგ.] – (მოძვ.). ჯაშუში. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
შპიცი1
შპიც-ი1 [გერმ. Spitz] - ხშირბეწვიანი პატარა ძაღლი, რომელსაც ყურები აცქვეტილი აქვს. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
შპიცი2
შპიც-ი2 [გერმ. Spitze] - იგივეა, რაც შპილი. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
შპიცრუტენი
შპიცრუტენ-ი [გერმ. Spieβruten (მრ.)] - რევოლუციამდელ რუსეთში: წკეპლა, რომლითაც სცემდნენ ორ მწკრივად დაყენებული ჯარისკაცები მათ შორის გატარებულ დასასჯელ პირს. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
შპონი
შპონ-ი [გერმ. Spon] – (პოლიგრ.). ლითონის ფირფიტა, რომელსაც დებენ ანაწყობის სტრიქონთა შორის (შუალედების გასადიდებლად). =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
შპრეხშტალმაისტერი
შპრეხშტალმაისტერ-ი [გერმ. Sprechstallmeister] - ცირკში: პროგრამის წამყვანი (ახლა საბჭოთა კავშირში ეწოდება მანეჟის ინსპექტორი). =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
შპრიცი
შპრიც-ი [გერმ. Spritze] - სამედიცინო ხელსაწყო - ღრუ ნემსის მქონე დგუშიანი ცილინდრი, რომლითაც წამალი შეჰყავთ ორგანიზმში. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
შპროტი
შპროტ-ი [გერმ. Sprotte] – 1.ზღვის წვრილი თევზი, ქარსალა. 2. ამ თევზის (აგრეთვე ზოგი სხვა წვრილი თევზის) კონსერვი. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
შპუნტი
შპუნტ-ი [გერმ. Spund] - ფიცარზე სიგრძივ დატანებული შვერილი ან კილო მეორე ფიცართან შესაერთებლად; ნარანდი. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
შპური
შპურ-ი [გერმ. Spur] – 1. სამთო საქმეში: ვიწრო ხვრელი, რომელსაც აკეთებენ ქანებში და ავსებენ ასაფეთქებელი ნივთიერებით (ქანის ასაფეთქებლად). 2. მეტალურგიაში: შახტური (იხ. შახტი, მნიშვ. 2) More…
შრაპნელი
შრაპნელ-ი [ინგლ. shrapnel < საკუთ. სახ.] - მსკდომი საარტილერიო ჭურვი, რომელიც დატენილია მრგვალი ტყვიებით; იყენებდნენ მტრის ცოცხალი ძალის მოსასპობად. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
შრიფტი
შრიფტ-ი [გერმ. Schrift] – 1. რაიმე ტექსტის ასაწყობად საჭირო სასტამბო ლიტერებისა და ნიშნების ერთობლიობა. 2. ხელით ნაწერი ასოების გრაფიკული ფორმა. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
შრიფტკასა
შრიფტკასა - (პოლიგრ.) იგივეა, რაც კასა (მნიშვ. 1). =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
შტაბ-ბინა
შტაბ-ბინა - 1. ადგილი, სადაც შტაბია (მნიშვ. 1) მოთავსებული. 2. რაიმე საერთაშორისო ორგანიზაციის ადგილსამყოფელი. მაგ., იუნესკოს შ.-ბ. პარიზშია. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
შტაბ-ოფიცერი
შტაბ-ოფიცერ-ი [გერმ. Stabsoffizier] - მეფის რუსეთისა და ზოგი უცხო ქვეყნის არმიებში: უფროსი ოფიცრის (პოლკოვნიკის, პოდპოლკოვნიკის ან მაიორის) წოდებულება: ამ წოდებულების მქონე პირი. More…
შტაბ-როტმისტრი
შტაბ-როტმისტრ-ი - რევოლუციამდელი რუსეთის არმიაში: ოფიცრის ჩინი კავალერიაში. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
შტაბელი
შტაბელ-ი [გერმ. Stapel] - წესიერი გეომეტრიული ფორმით დაწყობილი საშენი ან სხვა რამ მასალა, შეშა და მისთ. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
შტაბი
შტაბ-ი [ჰოლანდ. stag] – (ზღვ.). ფოლადის ტროსი, რომლითაც დამაგრებულია ანძა. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი ◊ შტაბ-ი [გერმ. Stab] – 1. ჯარების მართვის ორგანო (შეიარაღებული ძალების More…
შტაბს-კაპიტანი
შტაბს-კაპიტან-ი [გერმ. Stabskapitān] - მეფის რუსეთისა და ზოგი უცხო ქვეყნის არმიებში: ოფიცრის ჩინი, კაპიტანზე დაბალი: ამ ჩინის მქონე პირი. =ჭაბაშვილი მიხეილ, უცხო სიტყვათა ლექსიკონი / More…
უცხო სიტყვათა ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9