ჰიპოპლაზია [ბერძ. hypo ქვეშ, ქვევით და plasis წარმოქმნა] – (ანატ.). ქსოვილის ან ორგანოს არასრული განვითარება (შდრ. ჰიპერპლაზია). =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ჰიპოსეკრეცია [ბერძ. hypo ქვეშ, ქვევით და (იხ. სეკრეცია)] – (ფიზიოლ.). რომელიმე ჯირკვლის სეკრეტის (იხ. სეკრეტი1) შემცირებულად გამოყოფა. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ჰიპოსტაზ-ი (უფრო სწორია: ჰიპოსტასი) [ბერძ. hypostasis ნალექი] – (მედიც.). სისხლის შეგუბება სხეულის ქვედა ნაწილებსა და ორგანოებში; ემართებათ ავადმყოფებს, რომელთაც გულის მოქმედება აქვთ More…
ჰიპოსტილ-ი [ბერძ. hypostilos სვეტებით შეკავებული] – (არქიტ.). ფართო დახურული ნაგებობა (ტაძრის ან სასახლის დარბაზი), რომლის ჭერიც ეყრდნობა მრავალრიცხოვან, ახლო-ახლო აღმართულ სვეტებს; More…
ჰიპოტროფია [ბერძ. hypo ქვეშ, ქვევით და tropēo კვება] – რაიმე ორგანოს ან მისი ნაწილის მოცულობის შემცირება (საპირისპ. ჰიპერტროფია). =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ჰიპოფიზ-ი [ბერძ. hypo ქვეშ და physis წარმოქმნა] – (ანატ.). შინაგანი სეკრეციის ჯირკვალი, რომელიც მოთავსებულია თავის ტვინის ფუძესთან; გავლენას ახდენს ორგანიზმის ზრდასა და განვითარებაზე. More…
ჰირუდინ-ი [< ლათ. hirudo (hirudinis) წურბელა] – ნივთიერება, რომელსაც გამოყოფს სამედიცინო წურბლის სანერწყვე ჯირკვლები; აფერხებს სისხლის შედედებას. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
to main page 
top of page