ამიაკ-ი [< ბერძ. ammōniakon ფისოვანი წებო, გუმფისი] – მწვავე სუნის მქონე უფერული გაზი, რომელიც წარმოადგენს აზოტისა და წყალბადის ნაერთს; მისი წყალში გახსნით იღებენ ნიშადურის სპირტს. More…
ამილაზა [< ბერძ. amulon სახამებელი] – ფერმენტი, რომელიც შლის სახამებელს და ხელს უწყობს მის გარდაქმნას შაქრად; მოიპოვება ნერწყვში, კუჭუკანა ჯირკვალში და სხვ; დიასტაზი. =უცხო More…
(amulon) "სახამებელი" და "აცეტატი"უფრო საწვავი სითხე; იყენებენ ლაქების წარმოებაში, კვების მრეწველობაში; ე. წ. მსხლის ესენცია. See also: აცეტატი =უცხო სიტყვათა More…
ამილოიდ-ი [<ბერძ. amulon სახამებელი] – 1. ნახშირწყალი ან სამარაგო უჯრედისი, რომელიც მცენარის ლებნებში, ზოგჯერ კი მოზარდ ვეგეტატიურ ორგანოებში, გროვდება; იოდით ლურჯად იღებება. 2. More…
ამინმჟავა – ორგანული ნივთიერება, რომელიც შედის ცხოველური და მცენარეული ორგანიზმების ყველა ცილოვანი ნივთიერების შემადგენლობაში. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ამიტოზ-ი [ბერძ. a (უარყ. ნაწილ.) და mitos ძაფი] – (ბიოლ.). ბირთვის გაყოფის ერთ-ერთი სახე უმარტივესებში, მცენარეულ და ცხოველურ უჯრედებში; მიტოზისაგან განსხვავებით ა. ბირთვის სტრუქტურის More…