ფოტო- [< ბერძ. phōs (phōtos) სინათლე] – რთული სიტყვის პირველი შემადგენელი ნაწილი: 1) შეესაბამება სიტყვა ფოტოგრაფიულს; მაგ., ფოტოაპარატი. ფოტოქაღალდი. 2) აღნიშნავს რისამე შესრულებას More…
ფოტოგენურ-ი [ფოტო- და ბერძ. genos გვარი] – ისეთი, რაც ფოტოსურათზე და კინოეკრანზე კარგად გამოდის (ითქმის ადამიანის გარეგნობაზე, სახეზე). =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ფოტოგრამმეტრია [ფოტო-, ბერძ. gramma ჩანაწერი და metreō ვზომავ] – საგნების ნამდვილი სიდიდისა და სივრცეში მდგომარეობის განსაზღვრა მათი ფოტოგრაფიული გამოსახულების მიხედვით; რაიმე ადგილის More…
ფოტოგრაფია [ბერძ. phōs (phōtos) სინათლე და graphō ვწერ] – 1. საგნის გამოსახულების მიღება შუქმგრძნობიარე მასალაზე სპეციალური ოპტიკური აპარატის საშუალებით. 2. ამ გზით მიღებული ანაბეჭდი; More…
ფოტოელემენტ-ი [ბერძ. phōs (phōtos) სინათლე და ელემენტი (მნიშვ. 3)] – ხელსაწყო, რომელიც სინათლის ენერგიას ელექტრულ ენერგიად გარდაქმნის. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ფოტოელექტრონ-ი [ბერძ. phōs (phōtos) სინათლე და ელექტრონი] – (ფიზ.). ელექტრონი, რომელიც განიცდის სინათლის ენერგიის ზემოქმედემას. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ფოტოეფექტ-ი [ბერძ. phōs (phōtos) სინათლე და ლათ. effectus მოქმედება] – (ფიზ.). სინათლის ენერგიის უშუალოდ ელექტროენერგიად გარდაქმნის მოვლენა. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ფოტომეტრ-ი [ბერძ. phōs (phōtos) სინათლე და metreō ვზომავ] – 1. (ფიზ.). რომელიმე წყაროს სინათლის ძალის გასაზომი ხელსაწყო. 2. (ასტრ.). ვარსკვლავთა სიკაშკაშის განმსაზღვრელი ხელსაწყო. More…
to main page 
top of page