A B C D E F G H I J K L M N

ფა ფე ფთ ფი ფლ ფო ფრ ფს ფტ ფუ
ფსა ფსე ფსი ფსო
selected terms: 27 page 1 of 2
ფსილომელანი
ფსილომელან-ი [ბერძ. psilos შიშველი, გლუვი და melas (melanos) შავი] – მინერალი, მანგანუმის რთული წყალჟანგეული; წარმოადგენს ერთ-ერთ ძირითად სამრეწველო მადანს ფერომანგანუმის გამოსადნობად. More…
ფსილოფიტები
ფსილოფიტებ-ი [ბერძ. psilos შიშველი და phyton მცენარე] – (პალეონტ.). განამარხებული უმაღლესი მცენარეები, რომლებსაც არა ჰქონდათ ფესვები და ღეროები და რომელთა ფოთლები მკვეთრად არ More…
ფსიქასთენია
ფსიქასთენია [ბერძ. psychē სული და astheneia უძლურება] – ნერვული დაავადება, რომლისთვისაც დამახასიათებელია უკიდურესი გაუბედაობა, ეჭვნეულობა, აკვიატებული აზრები და სხვ. =უცხო სიტყვათა More…
ფსიქე
ფსიქე [ბერძ. psychē] – ბერძნულ მითოლოგიაში: ადამიანის სულის განსახიერება; გამოხატავენ როგორც პეპელას ან პეპლისფრთიან გოგოს. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ფსიქიატრი
ფსიქიატრ-ი – ფსიქიატრიის სპეციალისტი ექიმი. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ფსიქიატრია
ფსიქიატრია [ბერძ. psychē სული და iatreia მკურნალობა] – მედიცინის ნაწილი, რომელიც სწავლობს ფსიქიკურ დაავადებებს და მათი მკურნალობის მეთოდებს. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ფსიქიკა
ფსიქიკა [< ბერძ. psychikos სულიერი] – ტვინის განსაკუთრებული თვისება, ფუნქცია, რაც გამოიხატება გარე სამყაროს ასახვაში; ადამიანის სულიერ ძალთა, შესაძლებლობათა ერთობლიობა. =უცხო More…
ფსიქიკური
ფსიქიკურ-ი – ფსიქიკასთან დაკავშირებული; სულიერი. ფსიქიკური დაავადება – დაავადება, რომელიც გამოწვეულია ტვინის ცენტრების, ნერვული სისტემის მოშლილობით. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ფსიქო-
ფსიქო- [< ბერძ. psychē სული] – რთული სიტყვის პირველი შემადგენელი ნაწილი; აღნიშნავს ფსიქიკასთან დაკავშირებულს. მაგ., ფსიქოთერაპია. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ფსიქოანალიზი
ფსიქოანალიზ-ი – ფსიქოლოგიისა და ფსიქოპათოლოგიის მიმართულება, რომელიც ცდილობს ადამიანის ახსნას სქესობრივი ინსტინქტების ქვეცნობიერი გავლენით; ემყარება ფროიდიზმს. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ფსიქოგენეზისი
ფსიქოგენეზის-ი [ბერძ. psychē სული და genesis წარმოშობა] – მოძღვრება ადამიანის ფსიქიკური (სულიერი) ცხოვრების (გრძნობების, აზროვნების, მეტყველების, ნებისყოფის) წარმოშობის შესახებ. More…
ფსიქოგენური
ფსიქოგენურ-ი [ბერძ. psychē სული და genos გვარი, წარმოშობა] – ფსიქიკის ზეგავლენის შედეგად წარმოშობილი. მაგ., ფ. დაავადებანი. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ფსიქოზი
ფსიქოზ-ი [< ბერძ. psychē სული] – 1. ავადმყოფური მდგომარეობა, რაც გამოწვეულია თავის ტვინის დაზიანებით. 2. რაიმე არანორმალურობა, უცნაურობა ადამიანის ფსიქიკაში. =უცხო სიტყვათა More…
ფსიქოთერაპევტი
ფსიქოთერაპევტ-ი – ფსიქოთერაპიის სპეციალისტი ექიმი. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ფსიქოთერაპია
ფსიქოთერაპია – მკურნალობა ფსიქიკური ზემოქმედების მეთოდით (მაგ., ჰიპნოზით). =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ფსიქოლოგი
ფსიქოლოგ-ი – 1. ფსიქოლოგიის სპეციალისტი. 2. იტყვიან პიროვნებაზე, რომელიც კარგად ერკვევა ადამიანებში, მათ ხასიათში, განცდებში. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ფსიქოლოგია
ფსიქოლოგია [ბერძ. psychē სული და logos მოძღვრება] – 1. მეცნიერება ადამიანის ფსიქიკური მოქმედების კანონზომიერების, განვითარებისა და ფორმების შესახებ. 2. ხასიათის თავისებურება, სულიერი წყობა, More…
ფსიქოლოგიზმი
ფსიქოლოგიზმ-ი – 1. იდეალისტური მიმართულება, რომელიც ფილოსოფიისა და სხვა ჰუმანიტარულ მეცნიერებათა საფუძვლად მიიჩნევს ფსიქოლოგიას. 2. ხელოვნებაში, ლიტერატურაში: ფსიქიკური მოვლენების, More…
ფსიქონევროზი
ფსიქონევროზ-ი [ბერძ. psychē სული და (იხ. ნევროზი)] – ცენტრალური ნერვული სისტემის ფუნქციური დაავადება (იხ. ფუნქციური). =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ფსიქოპათი
ფსიქოპათ-ი – 1. ფსიქოპათიით შეპყრობილი ადამიანი. 2. ფსიქიკურად უწონასწორო ადამიანი. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
უცხო სიტყვათა ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9