ხალიფა [არაბ. chalifa ნაცვალი, მოადგილე] – (ისტ.). უმაღლესი ტიტული მუსლიმანთა ფეოდალური მმართველისა, რომელსაც ეპყრა სასულიერო და საერო ხელისუფლება; ამ ტიტულის მქონე პირი. =უცხო More…
ხალიფატ-ი - (ისტ.). 1. ფეოდალურ მუსლიმანურ ქვეყნებში: სახელმწიფო წყობილების სისტემა, სადაც თეოკრატიული ხელისუფლება იყო. 2. არაბების დაპყრობათა შედეგად შექმნილი ფეოდალური სახელმწიფო, რომლის More…
ხალტურა [რუს. халтура < ლათ.] – (საუბ.). 1. ძირითად ხელფასს ზევით, დამატებით, ფარულად ნაშოვნი ფული. 2. უხეირო, არაკეთილსინდისიერი მუშაობა. 3. ასეთი მუშაობის პროდუქტი; ამ გზით More…
ხედივ-ი [თურქ.- სპარს.] - ეგვიპტის მმართველთა მემკვიდრეობითი ტიტული 1867-1914 წწ.-ში (ნიშნავს „ხელმწიფეს“, „მბრძანებელს“) ანიჭებდა თურქეთის სულთანი, რომელსაც ეგვიპტე ნომინალურად More…
ხის ჯოხი, რომელზეც დაჭიმულია ცხენის ძუა, გამოიყენება ბგერის მისაღებად ხემიან სიმებიან საკრავებზე. თანამედროვე პროფესიულ საშემსრულებლო პრაქტიკაში გამოიყენება XVIII ს-ის დასასრულს ფრანგი More…
ხირაგანა [იაპ.] - იაპონური ანბანის ერთ-ერთი გრაფიკული ფორმა (ორიდან); თითოეული ასო წარმოადგენს ომონიმური იეროგლიფის შემოკლებას გაკრული ხელისათვის; იყენებენ ხელით წერის დროს (იხ. კანა). More…
ხასიათდება მოცულობით (დიაპაზონი), სიმაღლით (რაც დამოკიდებულია რხევათა სიხშირეზე), სიძლიერითა (რხევათა ამპლიტუდის მიხედვით) და შეფერილობით (ტემბრი). სასიმღერო ხმები დიაპაზონის მიხედვით More…
to main page 
top of page