ჰალვა [არაბ. halvā] - საკონდიტრო ნაწარმი - ზოგი ზეთოვანი მცენარის მოხალული და გახეხილი თესლისაგან ან ნიგვზისაგან და კარამელის მასისაგან გარკვეული წესით დამზადებული მაგარი მასა. =უცხო More…
ჰალიტ-ი [< ბერძ. hals (halos) მარილი] - მინერალი, ქვამარილი, ქლოროვანი ნატრიუმი; მისგან იღებენ სოდას, ქლორს, მწვავე ნატრს, მარილმჟავას და სხვ.; ფართოდ გამოიყენება კვების, კერამიკის, More…
ჰალო1 [ბერძ. halos]-ოპტიკური მოვლენა - თეთრი ან ცისარტყელასებრი წრეები (ცრუ მზე, ცრუ მთვარე); გამოჩნდება ხოლმე ატმოსფეროში შეტივტივებული ყინულის პაწაწინა კრისტალებში სინათლის გარდატეხისა და More…
ჰალოგენ-ი [ბერძ. hals (halos) მარილი და genos წარმოშობა] - ზოგი ქიმიური ელემენტი (ფთორი, ქლორი, ბრომი ან იოდი), რომელიც ბუნებაში მხოლოდ მარილების სახით გვხვდება. =უცხო სიტყვათა More…
ჰალოფიტებ-ი [ბერძ. hals (halos) მარილი და phyton მცენარე] - მცენარეები, რომლებიც ხარობენ ძალიან მლაშე ნიადაგებზე (მაგ. ზღვის ნაპირზე და სხვ.). =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ჰალს-ი [ჰოლანდ. hals] – (ზღვ.). 1. გემის მდგომარეობა ქარის მიმართ. მარჯვენა ჰალსი - როდესაც ქარი უბერავს მარჯვენა მხრიდან. მარცხენა ჰალსი - როდესაც ქარი უბერავს მარცხენა მხრიდან. 2. გზის More…
ჰალურგია [ბერძ. hals (halos) მარილი და ergon მუშაობა] - ქიმიური ტექნოლოგიის სახეობა, რომელიც გამოიმუშავებს სხვადასხვა მარილის მიღების წესებს. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ჰალფვინდ-ი [ჰოლანდ. halfwind] – (ზღვ.). - იალქნიანი გემის კურსი, რომლის დროსაც მისი დიამეტრული სიბრტყე ქარის მიმართულების ხაზთან 900-იან კუთხეს ქმნის. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ჰალშტატის კულტურა - ადრეული რკინის ხანის (ძვ. წელთაღრ. 10-5 სს.) კულტურა ილირიული და კელტური ტომებისა; გავრცელებული იყო შუა ევროპის სამხრეთ ნაწილში [ავსტრიის ქალაქ ჰალშტატის (Hallstatt) More…