ჰემაგლუტინაცია [ბერძ. haima სისხლი და agglutinatio შეწებება] – ერთი პირის სისხლის ერითროციტების აგლუტინაცია (ერთად შეგროვება) სხვისი სისხლის შრატში შერევისას. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ჰემატოგენ–ი [ბერძ. haima (haimatos) სისხლი და genos წარმოშობა; გვარი] – რკინის შემცველი სამკურნალო პრეპარატი, გლიცერინსა და ღვინოში გახსნილი ჰემოგლობინი; ხმარობენ სისხლნაკლებობის დროს. More…
ჰემატოზოებ–ი [ბერძ. haima (haimatos) სისხლი და zōon ცხოველი] – ერთუჯრედიანი ორგანიზმები, რომლებიც პარაზიტობენ ხერხემლიანთა (მათ შორის–ადამიანის) სისხლში. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ჰემატოლოგია [ბერძ. haima (haimatos) სისხლი და logos მოძღვრება] – მეცნიერება, რომელიც სწავლობს სისხლის შემადგენლობასა და თვისებებს, აგრეთვე სისხლის დავადებებს. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ჰემატოპოეზ–ი [ბერძ. haima (haimatos) სისხლი და poiēsis შემონაქმედი] – სისხლის ფორმოვანი ელემენტების (სისხლის წითელი და თეთრი ბურთულების) წარმოქმნა ადამიანისა და ცხოველების ორგანიზმში. More…
ჰემატოქსილინ–ი [ბერძ. haima (haimatos) სისხლი და xylon ხე, მერქანი] – საღებავი ნივთიერება, რომელსაც იყენებენ მიკროსკოპულ ტექნიკაში – მცენარეული და ცხოველური ქსოვილების მოწითალო–იისფრად More…
ჰემატურია [ბერძ. haima (haimatos) სისხლი და uron შარდი] – (მედიც.). სისხლის გამოყოფა შარდთან ერთად; ხდება ზოგიერთი დაავადების დროს. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ჰემატ– [ბერძ. haima (haimatos)] - რთული სიტყვის პირველი შემადგენელი ნაწილი; ნიშნავს სისხლთან დაკავშირებულს. მაგ., ჰემატიტი, ჰემატოლოგია. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ჰემიკრიპტოფიტებ–ი [ბერძ. hēmi ნახევარი და (იხ. კრიპტოფიტები)] – მცენარეები, რომელთაც მიწისზედა ნაწილები ზამთრობით ან გვალვიან პერიოდში უკვდებათ, ხოლო განახლების კვირტები შენარჩუნებული აქვთ More…
ჰემიპარეზ–ი [ბერძ. hēmi ნახევარი და paresis (იხ. პარეზი)] – (მედიც.). არასრული დამბლა– სხეულის ერთი ნახევრის თავისუფალ მოძრაობათა შესუსტება. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
to main page 
top of page