ჰეპარინ–ი [<ბერძ. hēpar ღვიძლი] – ნივთიერება, რომელიც ხელს უშლის სისხლის შედედებას; პირველად გამოყვეს ღვიძლიდან; მცირე რაოდენობით მოიპოვება აგრეთვე ფილტვებში, თირკმელებში და სხვ. More…
ჰეპატოლოგია [ბერძ. hēpar (hēpatos) ღვიძლი და logos მოძღვრება] – მედიცინის დარგი, რომელიც ღვიძლის დაავადებებსა და მკურნალობას სწავლობს. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ჰეპტაედრ–ი [ბერძ. hepta შვიდი და hedra ფუძე, ზედაპირი, გვერდი] – (მათემ.). სხეული, რომელიც შემოსაზღვრულია შვიდი სიბრტყით; შვიდწახნაგა. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი
ჰეპტოდ–ი [ბერძ. hepta შვიდი და (ელექტრ)ოდი] – შვიდი ელექტროდის (კათოდის, ხუთი ბადისა და ანოდის) მქონე ელექტრონმილაკი; გამოიყენება ზოგი ტიპის რადიომიმღებში რხევათა სიხშირის გარდასაქმნელად; More…
to main page 
top of page