A B C D E F G H I J K L M N

ობ ოდ ოვ ოზ ოი ოკ ოლ ომ ონ ოო ოპ ორ ოს ოტ ოუ ოფ ოქ ოც ოხ
selected terms: 416 page 1 of 21
ობელისკი
(obeliskos) ძეგლი, რომელიც წარმოადგენს თლილი ქვის დაკუთხვილ, ზევითკენ თანდათანობით გაწვრილებულ სვეტს. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989.
ობერ-
(Ober) "მთავარი", "უფროსი"რთული სიტყვის პირველი შემადგენელი ნაწილი; ნიშნავს: მთავარს, უფროსს. =მაგ.ობერკონდუქტორი. ობერბურგომისტრი. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989.
ობერეკი
(oberek) პოლონური ხალხური ცეკვა (წყვილისა); მისი ნიმუშები წარმოდგენილია ფ. შოპენის მუსიკაში. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989.
ობერლეიტენანტი
(Oberleutnant) გერმანიაში: უფროსი ლეიტენანტი. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989.
ობერონი
პლანეტა ურანოსის თანამგზავრი; აღმოაჩინა ინგლისელმა ასტრონომმა ვ. ჰერშელმა 1787 წ. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989.
ობეროფიცერი
რევოლუციამდელი რუსეთისა და უცხოეთის ზოგი ქვეყნის არმიებში: ოფიცრის ჩინი კაპიტნამდე (ან როტმისტრამდე) ჩათვლით. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989.
ობერტონი
(Oberton) დამატებითი ტონი, რომელიც ძირითადად ტონს ანიჭებს განსაკუთრებულ ელფერს, ტემბრს. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989.
ობერშტურმბანფიურერი
(Obersturmbannführer) ფაშისტურ გერმანიაში ესესელების ოფიცრის წოდებულება; უდრის არმიის პოდპოლკოვნიკს. See also: ესესელები =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989.
ობი
დემოკრატიული სარტყელი, რომელიც კიმონოზე აქვთ ხოლმე შემოჭერილი. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989.
ობიექტი
ობიექტ-ი [ლათ.objectum საგანი] - 1. (ფილოს.). ჩვენს გარეშე და ჩვენი ცნობიერებისაგან დამოუკიდებლად არსებული გარესამყარო, მატერიალური სინამდვილე. 2. მოვლენა, საგანი, პირი, რომლისკენაც არის More…
ობიექტივი
(objectivus) "საგნობრივი"ოპტიკური ხელსაწყოს (მაგ., ფოტოაპარატის, მიკროსკოპის, ტელესკოპის) ნაწილი - ლინზების სისტემა, რომელიც მიმართულია საგნისაკენ. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, More…
ობიექტივიზმი
1. შემეცნების მატერიალისტური თეორიის ძირითადი პრინციპი, რომლის მიხედვითაც, წინააღმდეგ სუბიექტივიზმისა, აღიარებულია ობიექტის, ობიექტური სინამდვილის, როგორც შეგრძნებათა წყაროს, არსებობა. 2. More…
ობიექტური
1. რაც ჩვენი ცნობიერების გარეთ, მისგან დამოუკიდებლად არსებობს. 2. მიუდგომელი, მიუკერძოებელი. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989.
ობივატელი
(обыватель) ადამიანი, რომელიც მოკლებულია საზოგადოებრივ თვალთახედვას, აქვს მეშჩანური შეხედულებები, ცხოვრობს წვრილმანი, პირადი ინტერესებით. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989.
ობლატი
(oblatum) სახამებლის, ჟელატინის და მისთ. გარსი წამლისათვის. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989. ◊ სეფისკვერი, რომლითაც აზიარებენ მორწმუნეებს კათოლიკურ და პროტესტანტულ ეკლესიაში. More…
ობლიგატო
(obbligato) მუსიკალურ ნაწარმოებში: რომელიმე საკრავის პარტია, რომლის გამოტოვება არ შეიძლება და აუცილებლად უნდა შესრულდეს. Antonym: ad libitum, „სურვილისამებრ“ =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, More…
ობლიგატური
(obligatus) აუცილებელი, სავალდებულო. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989.
ობლიგაცია
(obligatio) "ვალდებულება"ფასიანი ქაღალდების ერთ-ერთი სახეობა, რომელიც შემოსავალს იძლევა მოგების ან პროცენტის სახით. =უცხო სიტყვათა ლექსიკონი, 1989.
ობლიგო
(obbligo) "ვალდებულება"1. საწარმოს საერთო დავალიანების ჯამი თამასუქების მიხედვით. 2. ბანკში არსებული პირადი ანგარიშების დავთარი, რომელშიც შეაქვთ ცალკეულ პირთა დავალიანება ამ ბანკში More…
ობლიტერაცია
(obliteratio) 1.მედიც. შეხორცება, დახშვა ღრუ ან მილოვანი ორგანოსი (შემაერთებელი) ქსოვილის გაზრდის შედეგად; ჩვეულებრივ მოსდევს ანთებით პროცესს, იშვიათად - სიმსივნის ზრდას; შეუძლია გამოიწვიოს More…
უცხო სიტყვათა ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9