ყა ყბ ყე ყვ ყი ყლ ყო ყრ ყუ
ყუა ყუბ ყუვ ყუთ ყულ ყუმ ყურ ყუტ ყუყ
selected terms: 31 page 1 of 2
ყუათი
გამაგრება, ძალია მიცემა, ძალა. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ყუბაჩი
ყუბაჩი შალი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ყუვი
ჩაიკა. „ყუვი ნარნარად ზღვაზედ მოცურავს, ნაზად“ („ბარძიმიანი“, 18981 წ., გვ. 13). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – More…
ყუთლუღობა
უშოვნელობა. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ყუთნი
ბამბანარევი აბრეშუმის, ატლასის მსგავსი ქსოვილი, რომელსაც საბნის პირად ხმარობენ. ამ სიტყვას პროფ. მ. პოლიევკტოვი აკუთვნებს ძველ რუს. და იშვიათ სიტყვების „ოჯახს“: „ყუთნი აზიური ნახევრად More…
ყუთური
ცხვრის ავადმყოფობა. „ცხვრის დიდ რაოდენობას ყუთურისა და პიროპლაზმის საწინააღმდეგო აბაზანები არ მიუღია“ („კომ.“, 1953 წ. N 132, გვ.3) =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: More…
ყულამბარი
ყვავილია ერთგვ., წითელი და სუნოვანი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ყული
მონა (უბედური ძალოსანი), ყმა. ჩინურად ნიშნავს „უბედური ძალა“. „ობლადღა დავრჩი, მე მის ჭირში ურგები ყულია“ (რ. ერისთ., “თამარიანი“ , გვ.39). „თან შეზრდილი ყული მყავდა“ („დავრიშ.“, 1899 More…
ყულფი
რკინის (თოკის) რგოლი, მარყუჟში. ტ. წულუკიძე სახრჩობელაზედ რომ ადიოდა, თოკზე თქვა: ყულფი გამისწორეო, ე.ი. მარყუშიო. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. More…
ყულფის მარილი
სოფ. ყულფიდან (ერევნის გზაზე) ამონარიდი ქვის მარილი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 More…
ყულჭი
მეტისმეტად შავი, კუნაპეტი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ყუმაში (კუმაში)
დაღესტნის სოფ., სადაც იქსოვება მატერია მუქი წითელი ფერისა. „მოდით, ფარჩა ვიყიდოთ, ყუმაშის გამონაჭერი, შევიდეთ, შევეტყუილოთ, თავი ვუჩვენოთ ვაჭარი“ (ხალხ. „ტარიელიანი“). „იავარ იქმნა აგრეთვე, More…
ყურ(გ)ღანი
მიჯნა, საზღვარი. ჩვენთან – ყორღანი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ყურბანი
მსხვერპლი. აქედან: ყურბან – ბაირამი (მსხვერპლთ შეწირვის დღესასწაული). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: More…
ყურბანოლიმ (ყურბანოლუმ)
დაგენაცვლე, შენი სამღვთო ვარ, შენი ჭირის სანაცვლო ვიყო, მსხვერპლად მიმიღე, თავს შემოგევლე. „თათარი ალავერდა... გაკვირვებული ძლიერებისა ჯვარისა, ხშირად იტყოდა: „ხაჩ, მან სან ყორბანოლიმ“ More…
ყურბელა
ტარაკანა. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ყურთაგლეჯა
ჩვენს უბანში საბავშვო თამაშს ერქვა (ვინ ვის გაასწრებს, ჩქარი ჩასვლა). „ყოველდღე ისეთი ჩხუბი და ორომტრიალია, რომ ყურთაგლეჯა და ლანძღვა – გინება მთელს უბანს ეფინება“ (გ. ნახუცრ., More…
ყურთმაჯები
სახელოს ჩაქები ქართ. კაბაზე ან ქათიბზე. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ყურთუკი
ბატის გულის ან კუკუზნაკის ღინღლი, გერმა, რომელსაც ბატს წელიწადში ორჯერ აცლიან. იყენებენ ბალიშისათვის და უწოდებენ „ყურთუკის ბალიშს“. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო More…
ყური
ადვილად მოსატყუებელი ვინმე, ყურყურა, არიფი. „ჰა, გინდა რაღა მომატყუო, რა ყური ვარ“ (ვითომ ყურიდან დასაჭერი ბავშვი ხომ არა ვარო). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო More…
ქალაქური ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9