ყა ყბ ყე ყვ ყი ყლ ყო ყრ ყუ
selected terms: 188 page 4 of 10
ყანდი
თეთრი მყინვარე შაქარი, ძალიან გამჭირვალე. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ყანდუა
დაუძლურებულ კაცზე ამბობენ. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ყანჭი
ნაჭერი. ერთი ყანჭი პური, გინდა საზამთროსიც. „ივან ივანიჩი ყმაწვილებს აძლევს ხოლმე თითო პატარა ყანჭის ნაჭერ ნესვს ანუ მსხალს (გოგოლი, თარგ.,გ. ჩიქოვ., „კრებ.“, 1871 წ.,№ 2, გვ. 90). More…
ყარაბინა
სქელტუჩიანი დამბაჩა. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ყარაგიოზი
ნიშნავს შავთვალას. See also: ჰაჯივავა. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ყარამანდული
შავი საშარვლე ნაჭერი, მაგარია. თავადებიც იცვამდნენ. ◊ ძალიან კარგი ნაქსოვი, უმაღლეს ხარისხის. სატინისებური ნაჭერი, მაგრამ ძალიან პრიალა და უზუნარი. შავ-მოლურჯო ფერისა, განსაკ. More…
ყარანი
ერთგვარი ფრინველია, რომელიც ზამთარ-ზაფხულ მშიერია. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). More…
ყარაო
„შურისაგან თვალში ყარაო ამოუვიდა“. (ხალხ.). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ყარაღაჯი
თავზეხელაღებული, თამამი, ონავარი, უშიშარი. წარმ. სოფ. ყარაღაჯი – დან (გორის მაზრა, გრაკალის ახლოს), რომლიც მცხოვრებლებიც ითვლებიან უშიშარ ხალხად. ამბობენ: ერთი რაღაც ყარაღაჯი ვინმეა, More…
ყარაყურული (ყარაყურუღი)
მტრედის ჯიშია, რომელსაც შავი ბოლო აქვს. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ყარაჩი
შავი, შავტუხა. სოფლად ხარსაც ჰქვიან, ინდოეთის ერთ – ერთ ქალაქსაც. „ჩასუქებულმა ყარაჩივით შავმა ვექილმა“ (იმერეთი“, 1914 წ., N15). არა აქვს დ. ჩ. – ს. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური More…
ყარაჩოღ(ხ)ელი
ყარა ნიშნავს შავს, ჩოღა ხომ ჩოხაა, ე. ი. შავჩოხიანი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 More…
ყარია
ჭიაა ერთგვ. (მ. გაჩეჩ. „ჯიბის კალენდ.“, (1910 წ. გვ. 186). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 More…
ყარიბი
ყარიბობა. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ყარტა – მარტა
ყარტა – ყურტა. „ეჰ, ყარტა – მარტა ხალხიც ძღვენი უნდა მივცე“ (გ. ერისთ., თხზ., 1884 წ., გვ. 449). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან More…
ყარტალ – ყურტალი
ნაყარ – ნუყარი საქონელი, წუნი. „შემოიღეს რაღაც ყარტალ – ყურტალი საქონლის იაფობა“ (რ. ერისთ., „თ.“, 1889 წ. N9). ◊ სხვადასხვა ნაძირალა ხალხი. გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური More…
ყარტლიანი
ჭუჭყიანი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ყარფუზი
საზამთრო. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ყარყარა
მარალყელიანი, ნატიფი, მოხდენილი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ყარყუმი
თეთრბეწვიანი ცხოველი. ადამიანზედაც ამბობენ: რა ყარყუმივით ზიხარო. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, More…
ქალაქური ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9