ია იბ იე ივ იზ ით იკ ილ იმ ინ იო იპ ირ ის იტ იუ იფ იქ იღ იყ იშ იჩ იწ იჭ იხ იჯ
selected terms: 119 page 1 of 6
იავა
ხუმარა, მოსწრებული სიტყვის პატრონი. ◊ ოხუნჯი. ◊ ხუმრობა (?) „იავა ვინმე“. გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. More…
იავანი
ჭირი. ◊ იამანი არის აგრეთვე რომელიღაც ლითონის სახელი, რომელსაც აყიყს უწოდებენ. ამბობენ: ესა და ეს ნაჭერი იამანზედ მოჭრილიაო. ◊ საბეწური, ძუძუს ჯირკვლების ავადობა. ღმერთო More…
იავარდ
ამბობენ: იავარდ გამხადაო. ვითომ დამაწვრილმანა, გამფლანგ–გამაუბედურაო. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: More…
იავობა
ლაი–ლაი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
იათა
ტყის ბალახია. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
იათაღი
იათაღი ვქენიო, ე.ი. გამოვიძინეო (იხ. „საქ. სიძველენი“, 1899 წ., სულ ბოლო სტრ.). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – More…
იაი
უფრო სწორედ იაი. ჭიანურის დასაკრავი. ზოგნი ქამანას უწოდებენ. იალალი მთიანი ადგილების ალპიური საძოვრები, სადაც გაზაფხულობით და ზაფხულობით საქონელი იკვებება; ხოლო დაბლობ ვაკეებს და დაბალ More…
იალაღი
მთიანი ადგილების ალპიური საძოვრები, სადაც გაზაფხულობით და ზაფხულობით საქონელი იკვებება; ხოლო დაბლობ ვაკეებს და დაბალ მთა – ვაკეების საზამთრო საძოვრებს – კიშლაღი ეწოდება (ვ. კაკაბ., More…
იალლა
„იალლა მუშა სუფკარაპეტ“ (იხ. საიათნოვა). „როდესაც ქალი გახდა თოთხმეტი წლისა, მაშინ აბა იალლა, დაატანეს ძალა ტანისამოსსა“ („ცისკ“, 1864 წ. აგვ. №–რი, გვ. 35). =გრიშაშვილი იოსებ, More…
იალქანი
პატარძლის ჯვრისსაწერი გვირგვინი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
იალღუზი
„მამაშენი თევდორე იალღუზის ოქროებს გამოგიგზავნის საიქაოდგან“ (რ. ერისთ., „ივ.“ 1880 წ. №IV. გვ. 56). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა More…
იანა–იანა
გარე–გარე, ობლად, მარტო. „დავდივარ იანა–იანა, გულს მიბჯენია დანა“ (ქალაქ. სიმღერა). ◊ კარდაკარ, ავარასავით სიარული. გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო More…
იანგანი
ხილს ან ლეშს როცა ბევრი მწერი დაეხვევა. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
იანი
ტარაღანის თევზის ხმელი ზურგიელი. ხმელი თევზთაგანია. იანი ჰქვიან დიდი თევზის ერთ ადგილს, ერთ ამონაჭერს. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა More…
იანინაალი
დიდი ნაალი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
იანის ნაალი
სუზანის ნაალი. „ტახტი, მუთაქა, სუზანი, იანის ნაალი და ხალი“. („თემი“, 1912 წ. №55). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. More…
იარ
საყვარელი, სატრფო, მიჯნური. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
იარაბ
ნეტავ. ამბობენ: იარაბ, რა რამა ხარ! ამბობენ კიდევ: იარაბ, გავხდები იმ კაბის ჩაცმის ღირსიო. „იარაბ, არ იქნება ერთხელ არ ჩამივარდე ხელში“ (ქალაქ. თქმა). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური More…
იარალაში (ერალაში)
ბანქოობა ერთგვარი რუსეთში სოვრემენიკის დამატებად 1854 წელს გამოვიდა ჟურნალი „Литературный Ералаш“ (Берков, „Корзина фруктов“, 1937, ст. 8). „შევექცევით იარალაშსა, ხან ნარდსა, ხან ასუნასსა“ More…
იარამაზი
ქოსა კაცს ეტყვიან – იარამაზს. ეშმაკი, გაქნილი კაცი. ◊ უვარგისი. გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: More…
ქალაქური ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9