კა კბ კე კვ კი კლ კნ კო კრ კუ
selected terms: 164 page 1 of 9
კაიმაკი
ადუღებული რძის ნაღები. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
კაკა
ტკბილეული ბალღისათვის „ცამეტი აბაზი ჩემი საწყალი ცოლ–შვილისათვის კაი კაკა იქნებოდა“ (მეღან., „ნავარდობა“, „მოამბე“ 1899 წ., №VIII გვ. 37). ◊ ბავშვები ტკბილ ხილს კაკას უწოდებენ. More…
კაკაზას ცოლი
ამბობენ: რას იპრანჭები კაკაზას ცოლივითაო! =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
კაკაროტი
დასაბამიდან სუსტი აგებულების ადამიანი, გამხდარი და აწოწილი. ◊ იტყვიან კაკაროტი კაცია, ე.ი. ხმელი კაცი (გამხდარი, ძარღვიანი). ◊ „კაკაროტი სიმინდი“. გრიშაშვილი იოსებ, More…
კაკვი
მოხრილი გრძელი კეტი ვედროებით წყლის საზიდავი. რუსები რომ ხეს გაიდებენ და ვედროებით წყალი მიაქვთ, ამ მოკაკულ ხეს გურიაში კაკვი ჰქვიან. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო More…
კაკნატელა
ცხვრის ძვალი. საზოგადოდ თხელ რამეს კაკნატელას ეძახიან. ◊ ხრტილი. საკნატუნებელი ◊ ანუ კაკნატი. „ცხვირი თუმცა დიდი არა ჰქონდა, მაგრამ მთელი კაკნატის ნაწილი დაჯარჯვლებული More…
კაკულა
მცენარის სახელია და ადამიანისაც. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
კალამბირი
იხ. ჩემი ეგზემპლ. ჩემი საანდაზო ლექსები. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
კალმუხი
„კალმუხის ქუდი“ (ნ. ლომ., „მოთხ.“, გვ. 501). „კალმუხის ქუდი“ – კარგი ღირებულების ტყავია. კალმუხის ქუდი – მაღალი, წვტიანი, წინ შეკეცილი. სხვათა შორის ასეთი ქუდი ეხურა ყაფლან ორბელიან More…
კამა
იმერულად ცერეცო. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
კანთიელად
გარკვევით, მკაფიოდ. „როცა ჩემს ქალს – ნუცა ანდრონიკაშვილს – ციმბირში წერილს ვწერდი, მეც ჩემი შიფრი მქონდა, წერილს უკუღმა დაწყობილ ასოებით ვწერდი, რომელიც სარკეში წაღმა სჩანდა სწორად და More…
კანკური (კანჩური)
ერთი ეუბნება მეორეს: შენ ეი, ძმობილო, ეგ ქამარ–ხანჩალი რომ ჩამოგიკანკურებია. რა ოხრად გინდა, ერთი ვიცოდე? შამილა დიდი ხანია რაც დავიჭირეთ და ყარსაც აღებულიაო, „ყმაწვილებს დაუკუნჩურებიათ More…
კანტრუში
კანტური, თამაშობა – სირბილიცაა. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
კანჩო
„გამოუკიდნიათ ჩვენს ყასბებს ხორცი თავიანთ დუქნებში ჭუჭყიან კაჩოებზე“ („ივ.“, 1889 წ., გვ. 139). „ერთგან პატარა კაჩოზე ეკიდა პატარა კალათა“ (მელან., „ბნელო“, 1891 წ., გვ. 271). More…
კანც
ვიდრე, ვინმე, ამბობენ: აზირ აქ მოსულიყავი, კანც იქ მიდიოდა და სხვ. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, More…
კაპარჩხინა
ავსული, კაპასი. ◊ კაპრიზნი. „ჩემი ცოლი ცოტა კაპრიზნია, მაგრამ მეც ხშირად ვაჯავრებდი“ (გ. ყიფშ., „ივ.“, 1887 წ., №112). გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო More…
კაპიჭი
(სომხ. კაპიჭი – შესაკრავი)სარზედ ვაზის შესაკვრელი წნელი. კალათის გასაკეთებელი, ნედლი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან More…
კაპლო
კაცის სახელია. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
კაპუნი
საყვედური. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
კაპუჭეჭა
მეტი სახელია ქალისა (ბ. ჯორჯ., „შური“, გვ.16). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – More…
ქალაქური ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9