ქალაქური ლექსიკონი - Terms starting with ‘უ’


	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ქალაქური ლექსიკონი

ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ

სა სე სვ სი სკ სლ სო სრ სტ სუ სყ სხ

სუბ სუზ სუთ სულ სუმ სუნ სურ სუს სუტ სუფ სუქ

selected terms: 19

page 1 of 1

სუბა: მარტო, ერთი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
სუზანი: ლურჯად ნაქსოვი გრძელი ზეწარი, რომელსაც ტახტზე გადააფარებენ ხოლმე მხოლოდ ზემოთ ხალიჩაზედ (ფრანგი მოგზაური შარდენიც იხსენიებს: „ჩარდახის ქვემო მხარეს გაკრული იყო ოქსინო, ხავერდი და ჭრელი More…
სუთი: რგვალი, გათლილი ჯოხი ღომის ჩასაზელი, ქვაბის მიხედვით – პატარა ან დიდი. „სუთოვანა ქაფქირიანი“ (ლექსი დ. მესხისა.). „გავის ქონი ანაძრობი“ (საბა). „ღომის დასაზელი ჯოხი“ (იქვე, შენიშვნა). More…
სულააობა: დღე, მკვდრის სულის მოსახსენებლად რომ არიგებენ ატამს, ყურძნენს და ლეღვს (სექტ. 14). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – More…
სულუხი: ზარულას (ფეხსადგილის) ამოთხრილი მილები. ◊ კანალიზაციის ჯირგინა. ფეხსადგილის გასავალი ტურბინა. „რადგან იმ სარდაფებს გარშემო ფეხსადგილებს სულუხები აქვსთ მიკრული“ (სანდალას – ზ. More…
სულქოროტიანი: როკაპი. ანუ „სულქოროტა“ – დაწყევლილი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
სულქოროტიანი დედაკაცი: სულწაწყმენდილი დედაკაცი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
სუმბუქი: მსუბუქი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
სუნათი: ეს სიტყვა იხმარება ასე – მ უ ნ ა თ – ს უ ნ ა თ ი, საყვედურების აზრით. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: More…
სუნდუზი: See also: სუზანი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
სურა: ნაწარმოების თავი, კარი. მაგალითად, პირველი სათაური, მეორე სათაური და სხვ. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: More…
სურათი ცხვირი: მოხდენილი და ლამაზი ცხვირი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
სურმა: სუნოვანი საღებავი, წარბებზე წასასმელი. ძველად სპარსელების წაბაძვით სურმით ქართველი ქალებიც იღებავდნენ წარბებს. ამას ამტკიცებს ხალხური ლექსი: „ვისი ხარ, გოგო, ვის გაუზრდიხარ შვილადა? არც More…
სურუხი: (?) „სასურუხე ხე“ (დ. ბარნ.) სახრის მოსაჭრელი ხე? =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). More…
სურჭი: განუმარტავი =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
სუსამბარი: ყვავილია მაღალი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
სუტკნეინა: ცრეუკნეინა, კნეინას ყალბად მიმრქმელი. ტყუილი კნეინა. „მორთულია სუტკნეინა: (დ. გივიშვილი). („კაცია ადამიანი“, თ. VI). იხ. სუტმეცნიერი. სუტმეცნიერი – სიტყვა „სუტ“ ძალიან უყვარს ილიას (შდ. More…
სუფსარქისი (სუბსარქისი): სუფსარქისის ეკლესია. იხ. მელქსედ-ბეგის რუსული წიგნი Грузинский (........) 1917 წ. გვ. 109-111. „სურფსარქისს რო მარილკვერი ვაჭამე, სწორედ ეგ კნიაზი ენახა“ (ნ. აზიანი, „ფული და ხარისხი“, II More…
სუქარდი: დიდი მაკრატელი, ბატკნის საპარსი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.

ქალაქური ლექსიკონი

ლექსიკონები

to main page

Top 10 • Feedback • Login

top of page

XHTML | CSS