ქალაქური ლექსიკონი - Terms starting with ‘ე’


	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ქალაქური ლექსიკონი

ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ

ფა ფე ფთ ფი ფლ ფო ფრ ფს ფუ ფშ ფხ

ფეთ ფერ ფეს ფეტ ფეფ ფეშ ფეხ

selected terms: 17

page 1 of 1

ფეთიანი: დაფეთებული, შეშინებული. See also: შლეგიანი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ფეთხაინი: ნარიყალას ფერდობზე ღვთისმშობლის სახელობის სამტრაპეზიანი ეკლესია. ◊ ხილის (ატამი, ყურძ., ლეღვი) ფერისცვალობა, 6 აგვისტო. ზ. ჭიჭინ. სწერს, რომ ფეთხაინი ებრ. სასაფლაოს ნიშნავსო; More…
ფეთხუმი: უხეირო, დაუდევარი, მურტალი, უსუფთაო, უფაქიზო. ფეთხუმი (ფეტყუმე) ქალის სახელიცაა ხულოს რაიონში (აჭარა). =„ვინც სვამს, ფეთხუმად იცვამს“ („მუშა“, ფელ. 1932 წ., № 193).; „ვინც არის ფეთხუმი, More…
ფერი – ფური (ფერ – ფური): ამბობენ: ფერი – ფური აღარა აქვს სახეზეო. ფერფურიანი – ქალს, რომ ლოყის თავი მოწითალო აქვს, ამბობენ, ფერფურიანი ქალიაო. =„ლაშა ადგილზე გაქვავდა, ფერი – ფური წაუვიდა“ (გრ. აბაშ., „ლაშარელა“, More…
ფესვედი: ფესვი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ფესი: ეს სიტყვა შემოვიდა ქალ.ფესადან ანუ ფეცადან (მაროკოს ქალაქი). ფეფები – ფეხები (საალერსო სიტყვაა). =„სიფაფუკე ფ ე ფ ი ს ა“ („თ.“, 1889 წ. № 12). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური More…
ფეტამალი (ფესტამალი): წინსაფარი, არდაგი, ფართუკი. =„არა მწადიაცხვარშია, ნეტავი დამსვა შინაო, მაქცია ფესტამალათა, ქალებს ამაკარა წინაო“ (ხალხ.).; (ხალხ.). „გოგო – ბიჭები ფესტამალებით და სურებით დადიოდნენ და More…
ფეფელა: ქალის სახელია ეფემიადან. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ფეშანგი: იხ. ვ. ბერიძის ლექსიკ., გვ. 45. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ფეშმაკი: (ტკბილეულია?) თელავის ქუჩებში იყიდება ფეშმაკი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – More…
ფეშქაშ (ფეშქეშ): საჩუქარი, ძრვნა, არმაღანი, სახსოვარი, იაგდარი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – More…
ფეშხო: გატყ. ცხვრის მეოთხედი, ერთი ფეხი. საბას აქვს ფეში (და არა ფეშხო) – ცალი ჩანასხეპი, ხოლო „სიბრძნე – სიცრუისაში“ ფეშხო (1859 წ., გვ. 162). =„წავიდოდი ხოლმნე კახეთში, ცხრა შაურათ ჭირიანს More…
ფეხამბარი: მოციქული, წინასწარმეტყველი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ფეხი ირევა: ე.ი. ხალხი რომ არ დაიარება. =„შვილო, იმ ქუჩისკენ წადი, სადაც ფეხი არ ირევა“. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: More…
ფეხიდან მოცვეთილი: ტანმორჩილი, მოლეული. ◊ ეშმაკი, შებერტყილი. გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – More…
ფეხის აგური: აბანოში დიდი ხნის ყოფნის შემდეგ, როცა ქუსლები დაურბილდებოდათ, ქვას ისვამდნენ (ასეთ აგურს ან ქვას მზითევშიც ატანდნენ). ეს იყო „მოჭედილი ქვა“ ან განსაკ. მოყვანილობის აგური. =გრიშაშვილი More…
ფეხის ჩითი: საბნის ქვეითი პირი, საბნის სარჩული. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.

ქალაქური ლექსიკონი

ლექსიკონები

to main page

Top 10 • Feedback • Login

top of page

XHTML | CSS