ფა ფე ფთ ფი ფლ ფო ფრ ფს ფუ ფშ ფხ
ფლა ფლუ
selected terms: 6 page 1 of 1
ფლავქამიჩი
ფლავის საწური. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ფლანი
მავანი. აქედან გამოთქმა: ფ ლ ა ნ ი და ფ უ ს ტ ა ნ ი – ესა და ესაო, ფლანმა და ფუსტანმა – ამან და ამანო. =„ეს ამა და ამ ფლანს უნდა უჩივლო“ (გრ. იაკობიძე, „ევგ. ევგენიჩ ზანზალოვიჩი“. 1884 More…
ფლასტი – ფლუსტი
ფლუსტი – ფუჭი. =ამბობენ: მოდი, ფლასტი – ფლუსტი გავუშვათ და საქმეზე ვილაპარაკოთო, ვითომ წარამარა და უთავბოლო ლაპარაკს თავი დავანებოთო. ამბობენ კიდევ: ფ ლ უ ს ტ, მოხვედი? – ვითომ More…
ფლასუნი
ფეხის გასმა. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ფლატო (ფლატე)
უნიადაგო მიწა, რომელსაც ძირი გამოცლილი აქვს. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – More…
ფლუყი
ფუტურო, უნაყოფო. გაბერილი, მაგრამ გამოფიტული. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – More…
ქალაქური ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9