ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginქალაქური ლექსიკონი
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ
წა წე წვ წი წკ წლ წმ წო წრ წუ წყ
წუა წუკ წუმ წუნ წუპ წურ წუწ
selected terms: 16
 
 page 1 of 1
წუა
ტყემლის ან ღოღნაშოს ბაქმაზი, საწებელა. ◊ გამოწურული წვენი. გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 More…
წუკია
ქალის სახელია, ვითომ წუწკი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
წუმი
მარხვა პირდადებით. წუმი იციან სუფსარქისობის დღეობაში დილის ლოცვიდან საღამოს ლოცვამდე. არაფერს ჭამენ. პარასკევს კი (სუფსარქისის დღეს) საღამოთი გამოაცხობენ მარილკვერს, სჭამენ და იძინებენ იმ More…
წუმწუმა
იგივე წუნწუბა, წურწუმა. ერთხელიანი, მაღალყელიანი სპილენძის სასმისი. ტაშტ – წუმწუმა, ე.ი. ტაშტი წუმწუმით. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა More…
წუნია
დამწუნებელი. „წუნია პატარძალი“. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
წუნკალი
ბინძური. მოდის ძუნკალიდან (ძაღლის სახ.) ძუნწზედაც იტყვიან. არა აქვს დ.ჩ.–ს. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: More…
წუნწური
ნესტიან ოთახზე იტყვიან. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
წუნწუხი
წუნი, ლაფი, სიმყრალე. „აწინდელი ლაფები, წუნწუხები და ყოველივე სიმყრალე“ (ნ. ლომ., „გოგი ღრუბელაშვილი“, თ. XI). „იმ წვიმა–წუნწუხში ქუჩა–ქუჩა სიარულს“ („ივ.“, 1887 წ., №249). More…
წუპაკი
წუწკი, ძუნწი, წუწურაქი. See also: წუწურაქი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
წურბანიწო – წო – ო!
ჩილიკა ჯოხის თამაშობის დროს პირობას სდებენ რომ დამარცხებულმა იწიოწოს: მომგები ჰკენწლავს ჩილიკას და რამდენსაც ჰკენწლავს, იმდენჯერ უნდა გაჰკრას ჩილიკა, დამარცხებულმა ხსენებული ადგილიდან უნდა More…
წურბანიწო–წო–ო!
– ჩილიკა ჯოხის თამაშობის დროს პირობას სდებენ რომ დამარცხებულმა იწიოწოს: მომგები ჰკენწლავს ჩილიკას და რამდენსაც ჰკენწლავს, იმდენჯერ უნდა გაჰკრას ჩილიკა, დამარცხებულმა ხსენებული ადგილიდან More…
წურწურა
სარწყული (ლეიკა). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
წურწურით ოფლი ჩამოსდიოდა
განუმარტავი =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
წუწი
ჭუჭყი. ◊ წირპლი. ◊ ჩირქნარევი სითხე. წუწიანი – „მაშ როდემდინ უნდა ვიყო ასე მაწანწარა ამ წუწიან ლაფში“ („კაპიშ.“ 1882 წ., გვ. 28). გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: More…
წუწკუნი
ძაღლის ხმა. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
წუწურაქი
წუწურაქი, ქვაწვია, გაუმეტებელი, რომელიც არც თავისთვის იმეტებს რასმე და არც სხვისთვის. მესხეთში კუწუნწრახი (გ. ნათაძე, „მნათ"., 1937 წ., №8–9 277). ძვ. - პურად ავადი (ივ. ჯავახ.). ზემო More…
ქალაქური ლექსიკონი
ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9