ჭა ჭდ ჭე ჭვ ჭი ჭკ ჭნ ჭო ჭრ ჭუ ჭყ
ჭვი
selected terms: 3 page 1 of 1
ჭვინტაკი (ჭვინტი)
ქართ. წაღის ცხვრის ლანჩა ისე კეთდებოდა, რომ ულვაშივით ცხვირი ჰქონდა გამოწეული (თავადებს ეცვათ). „წაღებსაც მიღიდით? – მერე როგორ წაღებს... წინ ჭვინტი და კოხტა ქუსლები“ (ს. მგალ., More…
ჭვინტაკიანი
ჰოპოპებიანი, პოხონდრია. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ჭვირჭალი
ჭუჭრუტანა. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ქალაქური ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9