ჯა ჯდ ჯე ჯვ ჯი ჯლ ჯო ჯუ ჯღ
selected terms: 103 page 1 of 6
ჯაბა (ჯაბანი)
მხდალი, დონდლო, ქალაჩუნა, მოშიშარი, ძაბუნი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – More…
ჯაბადარი
ზედამხედველი ჯაბახანისა. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ჯაბახანა
არსენალი, საჯაბადარო, სადაც აკეთებენ და ამზედებენ თოფის წამალს, ტყვიას (გულას), თოფს, ზარბაზანს და სხვ. ◊ სარეცხის იარაღია, ქობინოს მსგავსი. ◊ დავარდნილი, ზანტი, უშნო, More…
ჯაბრი
ჯიბრი, ჟინი (საბა–ჯაბრი–გველი). „შემდგომად იწყებდნენ ლხინსა და იქნებოდა პურობა დიდი და სიუხვე სანოვაგეთა, დაჯაბრებით ჭაბუკთაგან ღვინისა“ (ფ. ციციშ., „ივ.“, 1891 წ., №122. იხ. აგრეთვე, ილია, More…
ჯაგვი
(რუს. ტაჩკა). „ჯაგვში შებმული ვირი“ (ნ. ზომლ., „საბავ. მოთხრ.“, გვ. 9). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: More…
ჯაგი
ეკლიანი ბუჩქი, ძეძვი ვენახის შესაღობად. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ჯაგნარი
ადგილი, რომელიც ჯაგითაა დაფარული. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ჯადვარი
მცენარეა, რომლის ბოლქვებსაც სამკურნალოდ იყენებენ (საბა). ◊ ძვირფასი სამკურნალო ქვა. გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან More…
ჯადობაზი
შინაური უდიპლომო ექიმი, ექიმბაში. ◊ მკითხავი, ჯადოს გამკეთებელი. გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: More…
ჯავაირი (ჯავარი)
ძვირფასი ქვა, ელვარე თვალი პატიოსანი. ჯავაირი ქალის სახელიცაა, ხოლო პოეტები (გრ. ორბ. და სხვ.) საერთოდ ლამაზ ქალს ჯავაირს ადარებენ. გრ. ორბ. მთავარმართებელ ბარიატინსკისაც ჯავაირს ადარებს. More…
ჯავაირჩი
ოქრომჭედელი, იუველირი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ჯავარდენი
ხმლის ზედაპირის მოხაზულობა, ტალღასავით, იკლი – ბოკლო, მოლევარე. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, More…
ჯავზი
ხე. ჩამოგავს თხილს. არის დედალ – მამალიც. ხმარობენ უფრპ წამლად. შეაზავებენ ღვინოში და ამბობენ: ვისაც ფერდის ქარი აქვს, მისწრებაოო (რუს. მუშკატნი არეხ.). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური More…
ჯავრით აღარ ვარ
ქალაქ. გამოთქმაა, რასაც ეხლა იშვიათად ხმარობენ. ჯაზა – სასჯელი, დასჯა. „...საერთო ჯაზა და წვალება მოუციათ ურჯულოს ხელში“ („ივ.“, 1902 წ., №229, გვ. 4). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური More…
ჯაზაირი
ანუ ჩაზეირი, ერთგვ. თოფია (ვაჟა, „გველის მჭ.“, თ. VI). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 More…
ჯაზული
ნახატებიანი ბოხჩა. ◊ ფერადი საღებავი. გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – More…
ჯალაბი
იქნებ წარმოსდგება სპარს. ჩალაბ–იდან, რაც ნიშნავს წინასწარმეტყველი მაჰმადისაგან შთამომავლობას. დ.ჩ.–სთან ნიშნავს – დედაწულს, სახლეულს. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო More…
ჯალავარი
საკაცე, ჯალამბარი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ჯალალი
შემოქმედების მქონე, ძალთა ძალი. სახელიცაა. „მისცა რამე ნაწილიც ჯალალს, მის ძმას“ („მოგზ.“, 1903 წ., №5–6, გვ. 151). საიათნოვასაც აქვს. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: More…
ჯალანდარი
დიდი ბორკილი. =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. მოამზადა რუსუდან კუსრაშვილმა]. – თბ.: სამშობლო, 1997 (სამშობლო). – 304გვ.
ქალაქური ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9