სიმღერის დროს სახმარებელი სიტყვა, მისამღერი. დედა აიტაცებს ხოლმე თავის შვილს და უმღერის: ჰადანდანი – დანდანი, დედას ოქროს შანდანი. მერე გადავიდა ყარაჩოღელების სიმღერად. =გრიშაშვილი More…
„თითონ ფანტიამ არ იცოდა, რომ საუცხოვო იყო, ტურფა, მშვენიერი და ჰაეროვანი: (ვ. ჰიუგო, „საბრალონი“, თარგ. გ. ჩიქ., „საქ. მოამბე“, 1863 წ., № 3, გვ. 76). =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური More…
უშინაარსო კიჟინა, განზრახ შექმნილი ეფექტი. ძვ. თავადები ცეკვის დროს ამ სიტყვას შესძახებდნენ ხოლმე: ჰაი – ჰუი! =გრიშაშვილი იოსებ, ქალაქური ლექსიკონი: (საარქივო მასალა)/[გამოსაც. More…
„ჰაიგიდი! აბა ერთი აქეთაც შემოიხედონ“ („ცისკ.“, 1869 წ., №1, გვ. 140). „ჰაიგიდი! ენა რა ადვილად იტყვის“ (ანტ. ფურც. „ავაზაკნი“, 1880 წ., გვ. 16). ტფილისური გამოთქმა: ჰაიგიდი აბასთუმან! More…
ნაუცბადევად, ნაჩქარევად. „წამომხტარა... ჰაიჰარად ჩაუცვამს ხალათი“ („ნაკად.“, 1913 წ., №23, გვ. 6). „მიწა სჯობს ჰაიჰარათა, მამული ერთიანათა“ (ანდ.). ლ. მეტრ.– ის განმარტებით აქ ჰაიჰარად More…
საბედისწერო, ახირებული. ჯიუტსა და ჯანჯალს შორის, თავის ნათქვამა, კერპი. „აქაური დეპუტატები კორესპონდენტებს ჰაკარაკებს უწოდებდნენ და აქა–იქ აბეზღებდნენ“ („დრ.“, 1839 წ., №41, გვ. 3). „კიდევ More…
to main page 
top of page