(სკვეჭუა) სკვეჭაში ლაჸაფი ბავშვთა თამაშის ერთ-ერთი სახეობა. თამაშობენ კაკლით; ერთმანეთს ურტყამენ კაკლებს =სკვეჭაშ ოლაჸაფეთ ირო კუნთხურ ნეს (//ნეძის) ბგორუნდით; სკვეჭას' სათამაშოდ More…
{გა}რტყმა მაგარი საგნისა (მაგ., კაკალი, თხილი, ქვა; ჯოხი...), უპირველეს ყოვლისა, თავზე, შეიძლება სხვა ორგანოზედაც See also: სკვაჭუა (სკვაჭუას), სქვეჭუა (სქვეჭუას) =მეგრულ-ქართული More…
მკვრივი აგებულების მქონე პიროვნების გამოხედვა-ყურება =ჯგირო რე, გვარიანს ისკვიჭინანს; კარგად არის, ჯანსაღად გამოიყურება See also: სქვიჭინ-ი (სქვიჭინს) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = More…
შვილი, ძე; მემკვიდრე. =ღურუ არძოს გაასწორენს სკიშე სკიში სკიშ კვიკვილსი; სიკვდილი ყველას გაასწორებს შვილიდან შვილის შვილის კოკორს; ჩქიმი სკი დო კვეთი ვაშაჸოთა; ჩემი ძე და წილი არ მოსპო More…
შობა-კალანდას შუა, ერთ რომელიმე დღეს გამოაცხობდნენ ჭვიშთარს (ყველიანი ან ქონიანი მჭადი), მიიტანდნენ ხელის საფქვავთან და უფროსი დაილოცებოდა (ს. მაკალ., გვ. 331). =მეგრულ-ქართული More…
=მეზობელს ქუღუნ-და, სი სკანი გიგოსკიდუ - მეზობელს თუ აქვს შენ შენი დაგრჩება. ვღურუქ, ვღურუქ, ვაფსკიდუქ: ქხს, 1, გვ. 91 - ვკვდები, ვკვდები არ მოვრჩები. See also: სქილადა, სქჷლადა More…
to main page 
top of page