მეგრულ-ქართული ლექსიკონი - Terms starting with ‘ხ’


	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login მეგრულ-ქართული ლექსიკონი

ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჸ

ხა ხე ხვ ხთ ხი ხლ ხმ ხნ ხო ხრ ხს ხუ ხშ ხწ ხხ ხჷ

selected terms: 1,114

<< Prev 1 2 3 4 5 6 .. 56 Next >>

page 3 of 56

ხაკარა, ხჷკარა (ხა/ჷკარას): მესაქონლეობის ტერმინი (იშვიათი მაგალითი, სადაც ა-ს ენაცვლება ჷ, - - მ. ციკოლია, რედუქციისათვის მეგრულში, გვ. 309-310). See also: ხეკარა (ხეკარას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = More…
ხაკარუა, ხეკერუა (ხაკარუას, ხეკერუას): (ლაზ. ხაკარ: ფხაკარუმ ვკაწრავ (ნ. მარი).) სახელი ხეკერანს ზმნისა ფხეკა, ტყავზე ბალნის გაფხეკა (არნ. ჩიქ., ლექსკ., გვ. 419). ტყები გოხაკარუ - ტყავი (საქალამნე) გაფხიკა (იქვე). =ხაკარანს More…
ხაკაფ-ი (ხაკაფის): (ხაკუა) ხაკუნი, კაკუნი; ჩხაკუნი =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : More…
ხაკაფ-ხაკაფ-ი (ხაკაფ-ხაკაფის): კაკუნ-კაკუნი =კოჩქჷ ხაკაფი-ხაკაფით დუდი ოკუტახჷ; კაცმა კაკუნ- კაკუნით თავი გაუტეხა: ი. ყიფშ., გვ. 20 =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ More…
ხაკო (ხაკოს): ფხუკიანი (დ. ფიფია); შტერი, ჩურჩუტი, გამოტვინებული. =გვალე ხაკო რე ე ცოდაშ გორჩქინელი; მთლად უტვინოა ეს ცოდვის შვილი (გაჩენილი). =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian More…
ხაკუა (ხაკუას): სახელი ხაკუნს ზმნისა კაკუნი; ჩარტყმა. =გეჭოფუ ე კოჩქჷ არგუნი დო ქოხაკჷ დუცჷ; აიღო (ამ) კაცმა ნაჯახი და ჩაარტყა (ჩაუკაკუნა) თავში. : ი. ყიფშ., გვ. 20; ოხვამეშა მორთია დო ზარენს უხაკუანდეს; More…
ხაკუც-ი (ხაკუცის): ხეპრე. =მაჟირა ფა რე ნულიშ გიმე: ხანგეფი დო ლენჩეფი, ხაკუცეფი, ხირმიშთეფი, აბრაგი დო ქენჩეფიში; მეორე წყებაა ნულს ქვევით: გიჟებისა და სულელებისა, ხეპრეების, ბაქიების, ავაზაკისა და More…
ხალ-ი (ხალ/რს): წერტილივით ლაქა კანზე, ხალი See also: ხალამ-ი (ხალამს) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) More…
ხალა (ხალას): (ბადება; დოშკვაფა//დოშქუმალა; დორღვაფა; მოგება.) სახელი ხანს ზმნისა შობა, გაჩენა; დასმა, მოგება (ხბოსი). =ოსურს სქუაში ხალა ქოშუდასინი, მაჟირაშა ვართ ალენჯირუანს კოსია; ქალს შვილის შობა More…
ხალათ-ი (ხალათის): ხალათი. =მუსუ ლოგინც ქიგლუჯირუ დარაიაში ხალათით; თვითონ ლოგინზე წამოწოლილა დარაიას ხალათით =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; More…
ხალამ-ი (ხალამს): ხალიანი See also: ხალ-ი (ხალ/რს) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : More…
ხალია (ხალიას): დაბლობი (ჭაობიანი ადგილი). =მა ლაკადას ფცხოვრენდი დო ძღაბი - ფართო ხალიას:; მე ლაკადაში ვცხოვრობდი და გოგო - ფართე დაბლობში მ. ხუბ., გვ. 360 =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = More…
ხალირი (ხალირს): (ლაზ. ხალ: ხალერი გადამწვარი, გადახრაკული (ნ. მარი).) მიმღ. ვნებ. წარს. ხალუნს ზმნისა მოხრაკული, მოხალული; გაფიცხებული (მჭადი, ღომი...) =ვალირი ვორექ, ხალირი ვორექ: ი. ყიფშ., გვ. 143 - More…
ხალიწუა (ხალიწუას): სახელი ხალიწანს ზმნისა {გა}ხალისება; გამოსუფთავება. =თუთაშე ართიშახ შუმა ჯგირი რე, ხალიწანს სხეულს; თვეში ერთხელ სმა კარგია, ახალისებს სხეულს.; გეგნიხალიწუ ჯვეშ ქეჸანაქჷ; გადახალისდა More…
ხალუა (ხალუას): (ლაზ. ხალ: ოხალუ ზედმეტად მოხრაკვა (ნ. მარი).) სახელი ხალუნს ზმნისა დაგვა; ხალვა; ხანხვლა; შუშვა; ხრუკვა; გაფიცხება (ნაღვერდალზე). =აწმაძირე ჯღარუ თოლი, გურც მიხალუნც; მეჩვენება (წინ) ჭროღა More…
ხალხ-ი (ხალხის): (კათა) ხალხი.. იხ. ხარხი. შდრ. =ხალხიქ მითი ოგვანუუნი, ბოლოს არძა ონგარუუა; ხალხმა ვინც გაასუქა, ბოლოს ყველა ატირაო =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 More…
ხამ-ი (ხამს): (ლაზ. ხამი დანა (ნ. მარი).) დანა. =თე ბოშის ხამი ქოთხუუ; ამ ბიჭს დანა სთხოვა. ი. ყიფშ., გვ. 24; ხამი ქიმეჩჷ ძალამო კვათირი; დანა მისცა ძლიერ მჭრელი.: ი. ყიფშ., გვ. 54; ხამი უღუ, დიდი ხამი More…
ხამანწკა (ხამანწკას): თევზის სახეობა See also: კანჩხალა (კანჩხალას), ფირტველია (ფირტველიას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. More…
ხამაჯო (ხამაჯოს): მოფამფალებული, მაგრამ მთლად დავარდნილი არა. =ხამაჯო ვორექია; მოფამფალებული ვარო. =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: More…
ხამიელ-ი, ხამიე-ი (ხამიელ/რს): ბამბისაგან მოქსოვილი, შინ დამზადებული ქსოვილი (მასალები, ტ. 2, ნაწ. 2, გვ. 228). See also: ხამ-ი (ხამს), ხამიენ-ი (ხამიენს), ხამლე, ხამლენ-ი (ხამლეს, ხამლენს) =მეგრულ-ქართული More…

მეგრულ-ქართული ლექსიკონი

<< Prev 1 2 3 4 5 6 .. 56 Next >>

ლექსიკონები

to main page

Top 10 • Feedback • Login

top of page

XHTML | CSS