კა კგ კე კვ კი კლ კო კრ კუ კჷ
selected terms: 1,264 page 4 of 64
კაკულა (კაკულას)
(გაგურჯელა (ი.ყიფშ.).) კავები See also: დალალ-ი (დალალს) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) More…
კაკულარ-ი (კაკულარს)
(შდრ. კაკულა) კავებიანი ჩიხტა — ქალების თავზე დასახური (მასალები, ტ. 3, ნაწ. 1, გვ. 242). =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; More…
კაკულერ-ი (კაკულერს)
(კაკუჩია) ხვეული. =კაკულერი თომა; ხვეული (ხუჭუჭა) თმა. =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) More…
კაკურაზ-ი, კაკურეზ-ი (კაკურა/ეზის)
(იმერ., გურ. კანკურაზი ნამდვილი, წმინდა (ი. ჭყ.)) ძალიან ძველი; ბებერი, ღრმა მოხუცი. =ათე ტურა ფერი პჭოფი, გვალო ჯვეში კაკურაზი; იმფერი ტურა დავიჭირე, მთლად ძველი — კაკურაზი. : კ.სამუშ., More…
კაკურია (კაკურიას)
(აღიაღი (ი. ყიფშ.)) ციყვი See also: აღიაღ-ი (აღიაღის) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და More…
კაკუტ-ი, კარკუნტ-ი (კაკუტის, კარკუნტის)
(იმერ. კაკუტი სიმინდის საფშვენი ხელკავი (ვ. ბერ.).) ხელკავი; მოხრილი ხისგან გამოთლილი საცეხველი (ს. მაკალ., გვ. 183). =კაკუტის ქომუჩანა, ღუმუს მოჩხვარაფუანა; ხელკავს მომცემენ, ღომს More…
კაკუტო (კაკუტოს)
ხის ურო (დ. ფიფია). =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, More…
კაკუტუა (კაკუტუას)
სახელი კაკუტანს ზმნისა კაკუტების დაწყობა. =ჸუდე დოკაკუტუუ; სახლზე კაკუტები დააწყო.; კაკუტანს (დოკაკუტანს; კაკუტებს დააწყობს; დოკაკუტუუ; კაკუტები დააწყო; დოუკაკუტუუ; კაკუტები დაუწყვია; More…
კაკუჩერ-ი (კაკუჩერს)
(კაკულერი) მიმღ. ვნებ. წარს. კაკუჩანს ზმნისა დახვეული, ხუჭუჭი (თმა) See also: კაკუჩუა (კაკუჩუას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; More…
კაკუჩია, კაკჷჩია (კაკუ/ჷჩია)
(ქუქუჩია; ქუჩუჩუა) ხუჭუჭა, დახვეული. =კაკუჩია თომა უღუ; ხუჭუჭა თმა აქვს. =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. More…
კაკუჩუა (კაკუჩუას)
სახელი კაკუჩანს ზმნისა დახვევა, დახუჭუჭება. =თომას თაში მუ უკუკუჩანს?; თმას ასე რა უხუჭუჭებს?; კაკუჩანს (დოკაკუჩუუ; დაახუჭუჭა; დუუკაკუჩუუ; დაუხუჭუჭებია; დონოკაკუჩუე(ნ); დაახუჭუჭებდა თურმე) More…
კალ-ი
ცალი; ერთი. =ჟირ-კალი (ჟირკალს); ორი ცალი, ორიოდე (გ. როგავა).; ათაქ მოინალე ცირეფი რენ, თენენს მუდა კალი ეშაულარი უღუ თე ოდასჷნ, იდა გილაარე; აქ მომსახურე გოგონები (რომ) არიან, (და) More…
კალ-ი (კალ/რს)
(საცხირე) ურმის ნაწილი; ვერტიკალური ჯოხი (სახელური) ურემზე (ი. ყიფშ.) ◊ კენჭი. ქკალიშ(ი) ღვაფა (ჸოთამა) კენჭისყრა (დ. ფიფია). საცხირე, საცხჷრე (საცხი/ჷრეს) მეგრულ-ქართული More…
კალ-კალე (კალ-კალეს), კაჲკაე (კაჲკაეს)
ზოგიერთი. =კალკალე კოჩი; ზოგიერთი კაცი.: ხალხ. სიბრ., 1, გვ. 63; ; კოჩიშ გასაკვირი ორე, უკათუა კალკალეს; კაცის გასაკვირალია, (რომ) ვურევ შიგადაშიგ (ზოგიერთს).: ქხს, 1, გვ. 331 See More…
კალათ-ი (კალათის), კა{ლ}ჲათ-ი (კა{ლ}ჲათის)
(ლაზ. კალათი, ხაშ-კალათი//ხეშ-კალათი დიდი კალათი, ხელის კალათი (ნ. მარი).) გოდორი, კალათი. იტევს ფუთ-ნახევარ ტარო სიმინდს, მარცვლად კი სამ ფუთს (მასალები, ტ. 2, ნაწ. 1, გვ. 230). კალათი More…
კალამერ-ი (კალამერს)
მიმღ. ვნებ. წარს. კალამანს ზმნისა ჩალის მოჭრილი ღეროებისაგან მოწმენდილი (ყანა). See also: კალამუა (კალამუას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / More…
კალამი (კალამს)
შალაფა See also: ბანჯარი, ბაჯარი (ბა{ნ}ჯარს), წალამი (წალამს), ბაჯარი (ბაჯარს), ჩაყვა (ჩაყვას) ◊ (პერო) საწერი კალამი მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : More…
კალამია (კალამიას)
სიმინდის მოჭრილი ღეროს ნარჩენი ყანაში — ჩალის ღერო. ◊ შიბაქი. მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. More…
კალამიაშ(ი) ატარ-ი (კალამიაშ(ი) ატარს)
ღვინის სასმისი (ხისა), რომელიც შეცვალა შემდეგში ყანწმა (მასალები, ტ. 2, ნაწ. 1, გვ. 234). See also: კალამი (კალამს) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 More…
კალამიაშ(ი) ღერ-ი, კალამ-ღერ-ი (კალამიაშ(ი) ღერს, კალამ-ღერს)
ჩალის ღერო. =ქკალამიაში ღერია თიში ჩხვინდი ჩამოგენდუ ხომლა კალამიაში ღერიას; მისი ცხვირი ჩამოგავდა გამხმარი კალმის (ჩალის) ღეროს. =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian More…
მეგრულ-ქართული ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9