ხა ხე ხვ ხთ ხი ხლ ხმ ხნ ხო ხრ ხს ხუ ხშ ხწ ხხ ხჷ
selected terms: 1,114 page 8 of 56
ხარი (ხარს)
(ლაზ. ხარი ფეხის გადგმა (ნ. მარი)) ნაბიჯი; გაშლილ ფეხებს შორის მანძილი, - ლაჯები =მუზმა ხარი ქიჸუაფუ თიშახ? - რამდენი ნაბიჯი იქნება იქამდე? გირძე ხარემს მედგუნს - გრძელ ნაბიჯებს ადგამს. More…
ხარიბაჯგა (ხარიბაჯგას)
See also: ხაბარჯგა (ხაბარჯგას), ხარბაჯგა (ხარბაჯგას), ხარბოჯგა (ხარბოჯგას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. More…
ხარკალ-ი (ხარკალ/რს)
არტაშანი =ხე მიიტახუ დო ხარკალი (//ხარკალე) გუუკეთეს; ხელი მოტყდა (მოიტეხა) და არტაშანი (//არტახები) გაუკეთეს. See also: ხარკალე (ხარკალეს) ◊ ბრახუნი, რაკუნი, რაკრაკი; ჩხაკუნი, More…
ხარკალე (ხარკალეს)
See also: ოხარკალე (ოხარკალეს), ხარკალ-ი (ხარკალ/რს) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და More…
ხარკალია (ხარკალიას)
ჩხაკუნა, ჩხარუნა; ფაცი-ფუცი (ხმაურით). =მენძელი ვაჰანია, დიდი ხარკალია დო ჭიჭე კამპანია; მასპინძელი ვაჰანია (გვარია), დიდი ფაცი-ფუცი (ხმაურით) და ცოტა კამპანია.; ჩქიმ ჩონგური, ჯგირ More…
ხარკალუა (ხარკალუას), ხარკულუა
სახელი იხარკალუ(ნ), ხარკალანს ზმნათა ჩხაკუნი, ჩხარუნი; რაკუნი, საგანთა ჯახებით გამოცემული ხმა. =ბოჭკას მუდგარენი იხარკალუ; კასრში რაღაც ჩხაკუნებს.; ყამბარს გილებხარკულუთ, მუჭო ჭკადუშ More…
ხარუა (ხარუას)
სახელი ხარუნს ზმნისა გზის გაკვალვა (თოვლში) =ჭა იბღე, თჷრით გობხარე, მუქუ მუჩუ ეზმა ძალა?!: ქხს, 1, გვ. 233 - ჩალა წავიღო, თოვლიც გავკვალო, რამ მომცა ამდენი ძალა?! ◊ (ჩართუა. More…
ხარულება (ხარულებას)
სახელი ხარულენს ზმნისა ხარება; მხიარულება. =ხენწჷფე ხიარულენს, ზარბაზანებით ხარულენს; ხელმწიფე მხიარულობს, ზარბაზნების სროლით მხიარულობს (ახარებს).: ქხს, 2, გვ. 142 =მეგრულ-ქართული More…
ხარშო (ხარშოს)
ხარჩო =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ.
ხარჩა{ლ}ია (ხარჩა{ლ}იას)
(ტოპონ. ხარჩიოწყარი ადგილი, სადაც წყალი ქვებზე მიჩხრიალებს.) წყლის (მდინარის) ჩქარი დინება ქვებზე (არაღრმა ადგილას) (მასალები, ტ. ვ, გვ. 76). =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = More…
ხარჩალ-ი (ხარჩალ/რს), ხარჩალუა (ხარჩალუას)
წყლის ჩხრიალით, ჩუხჩუხით დინება; ჩქეფა. =ათე ტკილც გოწკჷრილცჷ სქური კჷლახარჩალანც დო თაურე კანდიორო გიმე გიმახარჩალანც; ამ ტკილ-გაპობილზე სქური მოჩუხჩუხებს და აქედან ამაყად ქვევით More…
ხარჩქელა (ხარჩქელას)
=ვახარჩქელა, ვაბარგელა, გჷმას გიოღურჭულეი!; არმთოხნელო, არმმარგვლელო, ნამჯაზე (ოქტომბერში) იჭიკჭიკე!: ქხს, 1, გვ. 157 See also: ხარჩქუა (ხარჩქუას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = More…
ხარჩქეში: ხარჩქეში, ბარგეში!
"ხვნა-თესვისა, მარგვლისა" ასე განმარტავენ გუგულის `ძახილს' სამეგრელოში (არნ. ჩიქ., ლექსკ., გვ. 421). =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 More…
ხარჩქილ-ი (ხარჩქილ/რს)
{გა}თოხნილი See also: ხაჩქილ-ი (ხაჩქილ/რს) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - More…
ხარჩქუა (ხარჩქუას)
See also: ხაჩქუა (ხაჩქუას), ხარჩქელა (ხარჩქელას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და More…
ხარცკა//ხარცქა (ხარცქას) (ხორცქ)
სახელი ხორცქუ(ნ) ზმნისა სკდომა; მოწყვეტა რისამე See also: ხორცკუ // ხორცქუ =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. More…
ხარცქილ-ი (ხარცქილ/რს)
მიმღ. ვნებ. წარს. ხირცქუნს, ხორცქუ(ნ), ზმნათა გამსკდარი; გაწყვეტილი. =ჩქიმი მუკოქუნალი ხარცხილი რე; ჩემი ჩასაცმელი გამსკდარია. : ი. ყიფშ., გვ. 90; ხარცქილი ძიქვაში მენდუული; გამსკდარი More…
ხარცქუა (ხარცქუას), ხირცქუა (ხირცქუას)
სახელი ხირცქუნს, ხორცქუ(ნ) ზმნათა სკდომა, პობა, ხეთქვა, ხლეჩა; წყვეტა. =სი ეფერი ქიგიოკიჟინი, კერს ოჭიშიქ მეხორცქასჷნ; შენ ისეთი მიაყვირე, კერატს წელი რომ მოსწყდეს.: მ. ხუბ., გვ. 9; ჭიაქ More…
ხარძენ-ი (ხარძენს)
ხარისძირა See also: ხარზენ-ი (ხარზენს), ხეჩელა (ხეჩელას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) More…
ხარწკუა (ხარწკუას)
სახელი ხარწკუნს ზმნისა ღურღნა, ხვრა. =ვა შუნც, ვართ ჭკუნც, ბედი უჩა ის თაში ხარწკჷნც; არ სვამს, არც ჭამს, შავი ბედი მას ასე ღუნცავს (ღურღნის).: კ. სამუშ., ქართ. ზეპ., გვ. 83 More…
მეგრულ-ქართული ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9