ვ ა ვ- ვა ვე ვი ვკ ვლ ვნ ვო ვჟ ვუ
ვა- ვაგ ვად ვავ ვაზ ვათ ვაი ვაკ ვალ ვამ ვან ვარ ვას ვაქ ვაღ ვაყ ვაშ ვაც ვაჭ ვახ ვაჯ ვაჰ ვაჲ
selected terms: 77 page 1 of 4
-ვარა
ნაწილაკი ოდე. =სქანიჯგუა მოშაირე ოშივარა ვორტინე; შენისთანა მოშაირე ასიოდე გავაქციე.; ჟირივარა ვამირე, სოგიდა იდესჷნი; ორიოდე არ ჩანს (მყავს), სადღაც წავიდნენ.; ეჩივარა მახაჩქალი ართო More…
ვა-
(ნი-, ნუ-,) უარყოფის ნაწილაკი არ: =ვა აკეთა; არ გააკეთო; ვა ჭარა; არ დაწერო; ვა თქუა; არ სთქვა; მომდევნო ხმოვნებთან; ნაწილობრივი ან სრული ასიმილაციით: ა-ო -> აა//ა: ვა{ა}კო (ღ ვა More…
ვა-ვა
ვაი. =ვავა, ჯიმა პეტრეია, ვავა!; ვაი, ძმაო პეტრეიავ, ვაი!; ვავა, პაპას, ვუვა პაპას, მუ ეიოფშანს პაპაში ყვაყვას?!; ვაი მღვდელსა, უი მღდელსა, რა გაავსებს მღვდლის მუცელსა. : ქხს, 1, გვ. 301 More…
ვაგე (ვაგეს)
(უთოლე, ჸვერე.) ბრმა =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, More…
ვადა (ვადას)
ვადა, დრო. =ახავაი, მუშ მანწარა, ვადა გალე ცირასჷნი; ვაი-ვაი, რა მწარეა, დრო რომ გაუვა ცირას.: მასალ., გვ. 93 =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / More…
ვადაგულირ-ი (ვადაგულირს)
დროგასული =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
ვადმაჯირე, ვეგმარინე, ვადმახუნე ართ(ი) დიხაშა
ვერ დავწვები, ვერ დავდგები, ვერ დავჯდები ერთ ადგილზე (კ. სამუშ., ქართ. ზეპ., გვ. 21) See also: რინი (რინს), რინა (რინას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 More…
ვავაი/ჲ!
ვაიმე. =ათეში რაგადი დო ვავაია მიოღორუუ; ამის თქმა და `ვაიმეო' მიაყვირა.; ვავაჲ, ჟიმაღურელი, შქირენს ბღურექია; ვაიმე, ძმაო (ძმამკვდარო), შიმშილით ვკვდებიო.: მ. ხუბ., გვ. 56 More…
ვაზ-ი, ვაზეფ-ი (ვაზის, ვაზეფ/მს)
ურმის თვლის რკინის სალტე. ურმის ერთ ბორბალს აქვს სამი ვაზი. =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. More…
ვათანძარა (ვათანძარას)
გლახა; ბრბო; უზრდელი ხალხი. გადატ. პატარა ბავშვები. =ვათანძარა აკაბუძოლუდუ უკახალე - პატარა ბავშვები გროვად მისდევდა უკან.; სოლე მორთუ ე ვათანძარემქ? - საიდან მოვიდნენ ეს ბავშვები? შდრ. More…
ვაი, ვაჲ!
ვაი. =ვაი ჩქიმიშენი დო ვაი სქანიშენი!; ვაი მე და ვაი შენ!; ვაია, სი კოჩია, ენა ჩქიმი ხეში მიოქოსაფალიენია; ვაიო, შე კაცო, ეს ჩემი ხელის შესახოციაო. : მ. ხუბ., გვ. 66; მუჭო გილაღიანცჷნი, More…
ვაკაკა (ვაკაკას)
(კაკაფი.) ქვის კენჭებით თამაშის ერთ-ერთი სახეობა. ვაკაკას უძახუნა კენჭაშ ლაჸაფის; კენჭა თეში ოკო გეეჭოფას, მაჟირას ვააკაკასინი — `ვაკაკას' ეძახიან კენჭაობას; კენჭი ისე უნდა აიღოს, რომ More…
ვალ-ი (ვალ/რს)
ვალი. =ვალი არძოქ გინიბგით; ვალი ყველამ გადავიხადეთ.: ქხპს, გვ. 114; ვემეფხვადი თენერ ჭუა ირკოჩიშო ვალი რენო; ვერ მივხვდი, ასეთი ტკივილი ყველას ვალია.: კ. სამუშ., ქხპს, გვ. 125 More…
ვალალა (ვალალას)
მავნე; ქვემძრომი (გველი, ხვლიკი და მისთ.). =თინა ჸვილჷნც ირნერი ვალალას, ათე ქეჸანას ტყურათ მალალარც; ის კლავს ყოველნაირ ქვემძრომს, ამ ქვეყანაზე ტყუილად მყეფს.: ყაზაყ., 6.05.1931 გვ. 3 More…
ვალაფ-ი/ა (ვალაფა/ი-ს)
სახელი მიოვალანს; უვალუანს ზმნებისა — 1. ნელი სვლა. მეურს, მიოვალანს — მიდის, უდარდელად მოძრაობს. ◊ ქნევა; ხამხამი. მუდა ფსუას დუვალუანსინი, იდა ქილა ხორცის მილუჭკომუანს; More…
ვალე, ვაე (ვა{ლ}ეს)
გაბრაზებისას მიმართავენ სქან ვალეს! მნიშვნელობა უცნობია. =ენა ვამოკო, ენა მუშ ვალეს (//ვაეს); ეს არ მინდა, ეს მის ვალეს (?). ◊ ბატების სამწყვდევი (ს. ინჩხური, მარტვლის რაიონი). More…
ვალება (ვალებას)
სახელი ავალენს ზმნისა დავალება. =თურქიშ ჯარიშ უნჩაშალა ომერ-ფაშას ნოვალუე; თურქების ჯარის უფროსობა ომერ-ფაშას ჰქონია დავალებული. : კ. სამუშ., ქხპს, გვ. 114; ავალენს (დაავალუ; დაავალა; More…
ვალებულ-ი (ვალებულ/რს)
See also: დავალებულ-ი (დავალებულ/რს) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - More…
ვალერ-ი (ვალე/რს)
(ჯიმა-ჸაჯა.) ჯიმა-ვალერი See also: ჯიმა-ვალერი! =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და More…
ვალირ-ი (ვალირს)
იგივეა, რაც მოვალირი — ელვისაგან დამწვარი (ი. ყიფშ.). =ვალირი ვორექ, ხალირი ვორექ; ელვისაგან დამწვარი ვარ, მოხრაკული ვარ.: ი. ყიფშ., გვ. 143 =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = More…
მეგრულ-ქართული ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9