ლა ლე ლი ლო ლუ ლხ ლჷ
ლაბ ლაგ ლად ლავ ლაზ ლაი ლაკ ლალ ლამ ლან ლაპ ლაჟ ლარ ლას ლატ ლაფ ლაქ ლაღ ლაყ ლაშ ლაც ლაწ ლახ ლაჯ ლაჰ ლაჸ
selected terms: 22 page 1 of 2
ლაგაზ-ი(ლაგაზის)
(გურ. ლაგაზი ძარღვებიანი, ძნელად დასამუშავებელი ხის მასალა (ა. ღლ.).) ლაგაზი; ტალახი ძნელად გამოსარეცხელი (საბა). =ლაგაზი (ჲაგაზი) დიხა ლაგაზი; (აყალო) მიწა.; ლაგაზი დიხა; ძნელი More…
ლაგამ-ი (ლაგამს)
ლაგამი; აღვირი. =ხეს ლაგამი მიკებუდუ, სირმათ გონწყიილი ღვედი; ხელში აღვირი მეჭირა, სირმით გაწყობილი ღვედი.: კ. სამუშ., ქხპს, გვ. 157; ოქროშ ლაგამც მილაგიდვა; ოქროს ლაგამს ჩაგიდებ (პირში).: More…
ლაგამამ-ი (ლაგამამს)
ლაგმიანი; აღვირიანი. =გედოხოდჷ ცხენს ლაგამამ; დაჯდა (ეს კაცი) ცხენზე აღვირიანად.: მ. ხუბ., გვ. 130 =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია More…
ლაგარდა (ლაგარდას)
განივი (მ. ძაძ., 2, გვ. 55). =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : More…
ლაგარდე ჯოღორ-ი (ლაგარდე ჯოღორს)
ზანტი ძაღლი. =ჲ/ლაგარდე ჯოღორი ჯანუნ, თეში მიოჲაჲანს, ეშე ვამწოდირთუ; ლაგარდე ძაღლი რომ წევს, ისე შეჰყეფს, ზევით არ წამოდგება. See also: ჲაგარდე =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = More…
ლაგე, ჲაგე (ლ/ჲაგეს)
უგემური =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, 2001. - 29 სმ..
ლაგერ-ი (ლაგერს)
ჯოხი, რომელსაც იყენებენ მთიდან საწნახლის ჩამოტანის დროს. დაგრეხილი წკნელებით საწნახელს ამაგრებენ ლაგერებზე (მასალები, ტ. 4, ნაწ. 3, გვ. 157). =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = More…
ლაგვა, ჲაგვა (ლ/ჲაგვას)
(გილარდე, ლალა) ზარმაცი, უგერგილო, უმაქნისი, უნიათო, უქნარა; მოჩურჩუტო =ჲაგვა კოჩი - უგერგილო კაცი. ქიმკუუსვი ჯოღორემს დო არძა ლაგვათ გინიირთუნია: მ. ხუბ., გვ. 298 - წაუსვი ძაღლებს და ყველა More…
ლაგვაგვია (ლაგვაგვიას)
გვიმრის ერთ-ერთი სახეობა. =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : More…
ლაგვალ-ი (ლაგვალ/რს)
უშნო, უგერგილო ლაპარაკი ◊ გილალაგვალი (გილალაგვალ/რს) მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. More…
ლაგვან-ი (ლაგვანს)
(ლაგვინი პირფართო სარწყული (საბა); გურ. ლაგინაჲ პატარა საღვინე დოქი (ა. ღლ.).) ქვევრი, ჭური. =ღვინი გეიშუმუ ჟირ ლაგვანი; ღვინო შეგისვამს ორი ქვევრი.; ლაგვანიშე ღვინი ლაგვანიში უმოსი ხირკეთი More…
ლაგვეგვი (ლაგვეგვის)
ჩლუნგი; ბლაგვი (ი.ყიფშ., პ. ჭარ.) See also: გაგულია (გაგულიას), გაგუჩობა (გაგუჩობას), ჩანგულია, ჩანგურია (ჩანგულ/რიას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 More…
ლაგვიმარაია//ლაგვიმორია (ლაგვიმორიას)
ჩადუნა (ა. მაყ.). ლაგვიმარაია გვიმრის მსგავსი მცენარეა, იზრდება მაღალზე კონებად, ღერო რბილი აქვს. მწყემსებს ქვეშ დაგებული ჰქონდათ ლაგვიმარაია (მასალები, ტ. 4, ნაწ. 1, გვ. 215). See More…
ლაგილურ-ი (ლაგილურს)
ვაზის ჯიშია (ი. ჯავახ., ეკონ. ისტ., გვ. 452). =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და More…
ლაგინძია (ლაგინძიას)
მოგრძო; ცალმხრივ გრძელი; წაგრძელებული. See also: სეპერია (სეპერიას), ლაგირძია (ლაგირძიას), ჲაგინძია, ჲაგირძია =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / More…
ლაგირ-ი (ლაგირს)
მიმღ. ვნებ. წარს. ლაგუნს ზმნისა დაღეჭილი, დალოღნილი. =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და More…
ლაგირძია (ლაგირძიას)
See also: ლაგინძია (ლაგინძიას), ლაგჷრძია (ლაგჷრძიას), ჲაგინძია, ჲაგირძია, სეპერია (სეპერიას), სიპა, სიპალ-ი (სიპალს) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 More…
ლაგუა (ლაგუას)
სახელი ლაგუნს ზმნისა ღეჭვა; ლოღნა; (ღეჭვით) ჭამა. =პიჯიშა ქიმლედჷ მონტყორი, დოლაგუ დო შილო გაკააჸოთჷ აშო; პირში ჩაიდვა მატყლი, დაღეჭა და მოქსოვილად ამოაგდო აქეთ. გადატ. დროის; მოჭმა. : More…
ლაგუმარია (ლაგუმარიას)
ჩადუნა (ა. მაყ.). See also: ლაგვიმარაია//ლაგვიმორია (ლაგვიმორიას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე More…
ლაგუჯ-ი (ლაგუჯის)
ცხვრის ან თხის ტყავისაგან გაკეთებული ხალთა, ტყაპუჭი (პ. ჭარ.). =ოქრო — ვარჩხილითჷ ეფშა თქვან(ი) ლაგუჯი დო ხართ; ოქრო — ვერცხლით სავსე თქვენი გუდა და ხალთა. : ეგრისი, გვ. 127; ლაგუჯის ხე More…
მეგრულ-ქართული ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9