ლა ლე ლი ლო ლუ ლხ ლჷ
ლაბ ლაგ ლად ლავ ლაზ ლაი ლაკ ლალ ლამ ლან ლაპ ლაჟ ლარ ლას ლატ ლაფ ლაქ ლაღ ლაყ ლაშ ლაც ლაწ ლახ ლაჯ ლაჰ ლაჸ
selected terms: 11 page 1 of 1
ლაფ-ი (ლაფის)
(თავსხლაფი, დუსჲაფი.) ლაფი, ტალახი =ლაფიში გებუმა; ლაფის დასხმა. გადატ. შერცხვენა. უძველესი წესი იყო თავზე ლაფის; დასხმა.; დუსუ ლაფიქ გინგოწიუ, მუჭო თოლენს უფაფუა; თავზე ლაფი დაგესხას, More…
ლაფა (ლაფას)
(ფაფალა, ქჷრქე (პ. ჭარ.).) ფერდი (ბ. კილანავა). See also: ჲაფა ◊ სახელი უოლუ(ნ) ზმნისა ვარდნა. ხეს ვააკენე, ხეშე უოლუ სტაქანი; ხელში ვერ იკავებს, ხელიდან უვარდება ჭიქა. გელაფა More…
ლაფათქ-ი, ლაფათქა (ლაფათქი/ა-ს)
ბარი. =ლაფათქი ქიგიაშქჷ, ოკო გეჲოჸოთასინი..; ბარი დაარტყა, უნდა რომ ამოაგდოს....: მ. ხუბ., გვ. 159 See also: ჲაფათქა, ფიარ-ი (ფიარს) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian More…
ლაფანდ-ი (ლაფანდის)
თამაში იყო ერთგვარი. =ლაფანდის ოჸოთანდეს ართიანს; ლაფანდს ესროდნენ ერთმანეთს. =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. More…
ლაფართია (ლაფართიას)
ბრტყელი, პრტყელი; =ფართო. ლაფართია დუდი უღუ; წაბრტყელებული (ბრტყელი) თავი აქვს See also: ლაბარტყია//ლაპარტყია (ლაბ/პარტყიას), ჲაფართია, ფართო (ფართოს) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = More…
ლაფარონ-ი (ლაფარონს)
ლაფარონი. =თაქ რე ჩქიმი ტანიშ ჭყიში, ლაფარონი დო ენწერი; აქ არის ჩემი ტანის მწყემსი, ლაფარონი და ენწერი: ქხს, 1, გვ. 317 =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : More…
ლაფაჩა, ლაფაჩე (ლაფაჩა/ე-ს)
(ტოპონ. ლაფა{რ}ჩარზენი (პ. ცხად., ტოპონ., გვ. 70).) თავისუფალი, შინაურული. =მა ამარი ლაფაჩე კოჩი მითვორექ დიშქაში ოკვათუს:; მე აგერ შილიფად ჩაცმული (თავისუფალი) კაცი ვდგავარ შეშის საჭრელად. More…
ლაფშ-ი (ლაფშის), ლაშ-ი (ლაშის)
(ლერჩქვი) ლაში, ტუჩი, დიდი ბაგე (ი .ყიფშ., პ. ჭარ.). =რქუმოლუა დოუჭყაფუ, ლაფში — ნოლი დოუნჭყოლ; დახვრა დაუწყია, ბაგე — ღრძილი დაუშავებია.: მასალ., გვ. 64; ძღაბი, ომარული მუს გოხვარუ, More…
ლაფშა (ლაფშას)
ლაფშა, იაბო, დაკოდილი ცხენი =ლაფშა კუნთხუს კჷნოკჷრჷ; ლაფშა კუთხეშია მიბმული. : ი .ყიფშ., გვ. 162; ლაფშური ულა; ცხენის ჩქარი სიარული.; ცხენქ ლაფშურიშე თუხარიკიშა გინილუ; ცხენი ლაფშურიდან More…
ლაფშამ-ი (ლაფშამს)
დიდტუჩებიანი, ლაფშიანი. =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : ნეკერი, More…
ლაფშგილალაფირ-ი (ლაფშგილალაფირს)
ქვედაბაგეჩამოვარდნილი. გადატ. გაწბილებული, წარუმატებელი. =ჭიჭე ტურა მიქვაცალჷ ლაფში გილალაფირია; პატარა ტურა მიცუნცულებს გაწბილებულიო (ლაშჩამოვარდნილიო). ი .ყიფშ., გვ. 146 More…
მეგრულ-ქართული ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9