ო& ო- ო{ ობ ოგ ოდ ოე ოვ ოზ ოთ ოი ოკ ოლ ომ ონ ოო ოპ ოჟ ორ ოს ოტ ოუ ოფ ოქ ოღ ოყ ოშ ოჩ ოც ოძ ოწ ოჭ ოხ ოჯ ოჰ ოჲ ოჸ
ოკა ოკე ოკვ ოკი ოკნ ოკო ოკუ ოკჷ
selected terms: 105 page 1 of 6
ოკა (ოკას)
სამი გირვანქა, 1200 გრამი. See also: ოყა (ოყას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და More…
ოკათალ-ი (ოკათალ/რს)
(ოკათური) მიმღ. ვნებ. მყ. კათანს ზმნისა {შე}საკრებელი, {შე}საგროვებელი, თავმოსაყარი. =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. More…
ოკათაფუ (ოკათაფუს)
მიმღ. ვნებ. მყ. აკათუუ(ნ)ზმნისა შესაერთებელი; ორი მდინარის (ღელეს) შეერთების, შერწყმის ადგილი, შერთული See also: ოკათუეშ-ი (ოკათუეშის), ოკათურეშ-ი (ოკათურეშის) =მეგრულ-ქართული More…
ოკათუეშ-ი (ოკათუეშის), ოკათურეშ-ი (ოკათურეშის)
თავშესაყრელი ადგილი See also: ოკათაფუ (ოკათაფუს), ოკათურე/-ი (ოკათურ{ე}-ს) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. More…
ოკათურე/-ი (ოკათურ{ე}-ს)
მიმღ. ვნებ. მყ. აკათუუ(ნ) ზმნისა შესაერთებელი; შესარევი; შესაგროვებელი; ◊ საზიარო (პ. ჭარ.); მწყემსთა სეზონური (დროებითი) გაერთიანება (პ. ცხად., ძიებ., გვ. 19). ოკათურო; More…
ოკაკ{ი}ლე ქუა (ოკაკ{ი}ლე ქუას)
(კაკუა) ფილთაქვა, ქვასანაყი. See also: ოკაკალ-ქუა (ოკაკალ-ქუას), ოკაკუე ქუა (ოკაკუე ქუას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. More…
ოკაკალ-ი (ოკაკალ/რს)
მიმღ. ვნებ. მყ. კაკუნს ზმნისა სანაყი See also: ოკაკალ-ქუა (ოკაკალ-ქუას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. More…
ოკაკალ-ქუა (ოკაკალ-ქუას)
როდინის ქვა. See also: ოკაკალ-ი (ოკაკალ/რს), ოკაკ{ი}ლე ქუა (ოკაკ{ი}ლე ქუას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. More…
ოკაკალარ-ი (ოკაკალარს)
მიმღ. ვნებ. მყ. კაკალანს ზმნისა {და}სამარცვლავი. See also: კაკალ-ი, კაკა-ი (კაკალ/რს) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. More…
ოკაკალებერ-ი (ოკაკალებერს)
მიმღ. ვნებ. მყ. კაკალენს ზმნისა სასაუზმო =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - More…
ოკაკანაფუ (დიხა)
(ობჟარე, ოჩხანე) სულ მზე რომ ადგას ისეთი მიწა (ადგილი). =ოკაკანაფუ დიხას უწიინა, ბჟა ირიათო გიკაკანუნ, ფერ არდგილს; ოკაკანაფუ მიწას ეტყვიან, მზე მუდამ ზედ რომ კიაფობს, ისეთ ადგილს. More…
ოკაკეშ-ი (ოკაკეშის)
(ოკვაკვეში) საკაკუნებელი, სარახუნებელი, ნადირის საფრთხობელა. აკეთებენ საგანგებოდ, ქვა ქვას ეცემა (უკაკუნებს) და ამ კაკუნის ხმით ფრთხება ნადირი (მაჩვი, დათვი) See also: ოკვაკვეშ-ი More…
ოკაკუე ქუა (ოკაკუე ქუას)
ფილთაქვა, ქვასანაყი (პ. ჭარ., მ. კვირტია See also: ოკაკ{ი}ლე ქუა (ოკაკ{ი}ლე ქუას), ოკაკულე ქუა (ოკაკულე ქუას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / More…
ოკაკულე ქუა (ოკაკულე ქუას)
See also: ოკაკუე ქუა (ოკაკუე ქუას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი More…
ოკალიკე (ოკალიკეს)
ლუგელას ხეობაში (ჩხოროწყუს რაიონი) გამომავალი მჟავე წყალი. ამ წყალს იყენებენ ნაბდების შეღებვის დროს (მ. კვირტია). =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 More…
ოკალმახე (ოკალმახეს)
საკალმახო. =ოკალმახეშა ქიმერთჷნი, ჯვარული ხატეფქ ქჷმააჭიშოუ:; ოკალმახესთან რომ მივიდა, ჯვარული ხატები წამოეწივნენ. ქხს, 1, გვ. 256 =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian More…
ოკამბეშე (ოკამბეშეს)
საკამეჩე See also: კამბეშ-ი//კამბეჩ-ი//კამეშ-ი//კამეჩ-ი (კამბეშის, კამბეჩის, კამეშის, კამეჩის) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; More…
ოკანკალ-ი (ოკანკალ/რს)
(ნუზუში ფირსა.) კევი, საღეჭი (პ. ჭარ.). გადატ. საჭმელი =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) More…
ოკანკალაია (ოკანკალაიას)
(იმერ. კანკალო წმინდა, სუფთა, კრიალა; კანკალო წყალი (ვ. ბერ.).) მიმღ. ვნებ. მყ. კანკალანს ზმნისა კამკამა, კრიალა, სუფთა, წმინდა. =გიოჯინედჷ ტობა —ვარჩხილც..., სუფთა ოკანკალაიას; დახედავდა More…
ოკანწაია (ოკანწაიას)
(ოკიო{ნ}წე.) მიმღ. ვნებ. მყ. იკიონწუ(ნ) ზმნისა საქანელა See also: ოკანწიე (ოკანწიეს) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. More…
მეგრულ-ქართული ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9