ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginმეგრულ-ქართული ლექსიკონი
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჲ ჸ 
რ რ} რა რბ რგ რდ რე რვ რზ რთ რი რკ რო რჟ რს რტ რუ რქ რღ რყ რშ რჩ რც რძ რწ რჭ რხ რჯ რჷ
რაბ რაგ რად რაზ რაკ რალ რამ რან რაპ რაჟ რარ რას რაფ რაქ რაღ რაშ რაჩ რაწ რახ რაჰ რაჸ
selected terms: 4
 
 page 1 of 1
რაჸაფა (რაჸაფას)
სახელი ურაჸუანს ზმნისა წევა; მოახლოება, დადგომა; წავლება, მიკარება, წაპოტინება (ხელისა). =ღიუ-ღაუქ ქოურაჸუნი, თამროქ ბესა გეგნორაჸუ; განთიადმა რომ უწია, თამარმა ბესა გადადენა.; გეუზიმუუ More…
რაჸვალ-ი (რაჸვალს)
უთავბოლო სიარული, ხეტიალი. ◊ ყბედობა, როყროყი. ◊ კანკალი, ცანცარი, ცახცახი (ბ. კილანავა). ცანცარებს, ცახცახებს რაჸვალანს (რაჸვალუუ; იყბედა; ურაჸვალუუ; უყბედია; More…
რაჸილ-ი (რაჸილ/რს)
მიმღ. ვნებ. წარს. რაჸუნს ზმნისა გარეკილი (საქონელი). =ორინჯი ჭალეშა რაჸილი რე; საქონელი ჭალაში გარეკილია.; ჩხუპიშ საჭირებაშო რაჸილქ იჸუუ ბრელი ცხენეფქ; ომის (ჩხუბის) საჭიროებისათვის More…
რაჸუა (რაჸუას)
სახელი რაჸუნს ზმნისა გადენა, გარეკვა (პირუტყვისა), გაგდება. =ოჭუმარეს ე ოსური ვიშ ქარაჸ: მ. ხუბ.,; გვ. 39 — დილას ეს ქალი გააგდო იქით. ◊ დაფერთხვა, ჩამორეკა (ხილეულისა) . More…
მეგრულ-ქართული ლექსიკონი
ლექსიკონები
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9