ხა ხე ხვ ხთ ხი ხლ ხმ ხნ ხო ხრ ხს ხუ ხშ ხწ ხხ ხჷ
ხა ხა{ ხაბ ხავ ხაზ ხათ ხაი ხაკ ხალ ხამ ხან ხაპ ხაჟ ხარ ხას ხატ ხაფ ხაქ ხაშ ხაჩ ხაც ხაწ ხაჭ ხახ ხაჯ
selected terms: 7 page 1 of 1
ხაკარა, ხჷკარა (ხა/ჷკარას)
მესაქონლეობის ტერმინი (იშვიათი მაგალითი, სადაც ა-ს ენაცვლება ჷ, - - მ. ციკოლია, რედუქციისათვის მეგრულში, გვ. 309-310). See also: ხეკარა (ხეკარას) =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = More…
ხაკარუა, ხეკერუა (ხაკარუას, ხეკერუას)
(ლაზ. ხაკარ: ფხაკარუმ ვკაწრავ (ნ. მარი).) სახელი ხეკერანს ზმნისა ფხეკა, ტყავზე ბალნის გაფხეკა (არნ. ჩიქ., ლექსკ., გვ. 419). ტყები გოხაკარუ - ტყავი (საქალამნე) გაფხიკა (იქვე). =ხაკარანს More…
ხაკაფ-ი (ხაკაფის)
(ხაკუა) ხაკუნი, კაკუნი; ჩხაკუნი =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ ქაჯაია ; [სარედ. საბჭო: თ. გამყრელიძე (მთ. რედ.) [და სხვ.]]. - თბილისი : More…
ხაკაფ-ხაკაფ-ი (ხაკაფ-ხაკაფის)
კაკუნ-კაკუნი =კოჩქჷ ხაკაფი-ხაკაფით დუდი ოკუტახჷ; კაცმა კაკუნ- კაკუნით თავი გაუტეხა: ი. ყიფშ., გვ. 20 =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian dictionary : [3 ტომად] / ოთარ More…
ხაკო (ხაკოს)
ფხუკიანი (დ. ფიფია); შტერი, ჩურჩუტი, გამოტვინებული. =გვალე ხაკო რე ე ცოდაშ გორჩქინელი; მთლად უტვინოა ეს ცოდვის შვილი (გაჩენილი). =მეგრულ-ქართული ლექსიკონი = Megrelian-Georgian More…
ხაკუა (ხაკუას)
სახელი ხაკუნს ზმნისა კაკუნი; ჩარტყმა. =გეჭოფუ ე კოჩქჷ არგუნი დო ქოხაკჷ დუცჷ; აიღო (ამ) კაცმა ნაჯახი და ჩაარტყა (ჩაუკაკუნა) თავში. : ი. ყიფშ., გვ. 20; ოხვამეშა მორთია დო ზარენს უხაკუანდეს; More…
ხაკუც-ი (ხაკუცის)
ხეპრე. =მაჟირა ფა რე ნულიშ გიმე: ხანგეფი დო ლენჩეფი, ხაკუცეფი, ხირმიშთეფი, აბრაგი დო ქენჩეფიში; მეორე წყებაა ნულს ქვევით: გიჟებისა და სულელებისა, ხეპრეების, ბაქიების, ავაზაკისა და More…
მეგრულ-ქართული ლექსიკონი ლექსიკონები
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9