ღვინის სახლი, სათავსი, სადაც ხდება ყურძნის დაწურვა, ღვინის დაყენება და შენახვა. ქართველი გლეხის საკარმიდამო კომპლექსში მარანს გააჩნია როგორც პრაქტიკული, ასევე საკრალური დანიშნულება. 864 წელს More…
სახის საგრილობელი, გასაშლელ- დასაკეცი სანიავებელი საშუალება. გავრცელებული იყო როგორც აზიის, ასევე ევროპის ქვეყნებში. მარაოს კლასიკური ნიმუშები, რომლებიც მზადდებოდა ლერწმისა და აბრეშუმის More…
ზღვის ძვირფასი ქვა, რომელიც უძველესიდან გამოიყენებოდა საქართველოში. მარგალიტი ძირითადად თეთრი ფერის ქვაა, მაგრამ გვხვდება მტრედისფერიც, მოყვითალოც, მოლურჯოც და მოწითალოც კი. განსაკუთრებით More…
ხელსაფქვავის ერთ-ერთი განვითარებული სახეობა. წარმოადგენს ორი თანაბარი დიამეტრის ზედა და ქვედა ქვას. ჩვეულებრივი წისქვილის მიხედვით ქვედა ქვა უძრავია, ხოლო ზედას სახელურის საშუალებით More…
ქვაზე ხვრელთა ამოსაჭრელი პირბასრი და პირგაბრტყელებული გრძელტანიანი და დაკუთხულტანიანი რკინის იარაღი (იხ. ბურის კეტი) See also: ბურის კეტი =ართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული More…
ნაძვის ხისაგან გამოთლილი, მთლიანი ან სამ ფიცრიანი // ნაჭრიანი გოგორა, საძნე და ჩოჩიალა ურმებისათვის. მარნი-გოგორა შედგება გვერდის ფიცრების - „ბარტყებისა“ და შუა„დედანი“ ხისაგან. მ-გ-ს More…
(ხევი) - საუფროსო სავარძელი, რომელიც კეთდებოდა ოვალური მოყვანილობის ზურგ-საბჯენით. დასაჯდომი ფიცარი ნახევარსფერული ჰქონდა, იდგა სამ ფეხზე, დიდ ოჯახებში ზოგჯერ რამდენიმე „მარტო შკამი“ More…
თევზსაჭერი მოწყობილობა, საბას განმარტებით, „ბარჯი სამკბილი ჩანგალსავით“. =ქართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული ლექსიკონი = Ethnoraphic dictionary of the georgian material More…
ტუჩიანი, რკინის საჭერი, მესპილენძე-ხელოსნის სამუშაო იარაღი. გრდემლთან და უროსთან ერთად მესპილენძის ძირითად ხელსაწყოს წარმოადგენს. მის გამოგონებას ხალხი 363 ხელობის უფროსს და მჭედლობის More…
სანახელაო წითელ-სტაფილოსფერი ქვა, იშვიათად გვხვდება აგრეთვე თეთრი, შავი და ყვითელი ფერისაც, წითელი მარჯანი კეთილშობილი მარჯნის სახელითაა ცნობილი. მარჯნისაგან ამზადებდნენ მძივებს, More…
ქართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული ლექსიკონი
to main page 
top of page