(ხევს.) - ხის, ნავისებური, სახელურიანი სასმისი, რომლის სახელურს ზოგჯერ ზოომორფული დაბოლოება ჰქონდა, ამ სასმისს უფრო სარიტუალო დანიშნულებით იყენებდნენ. ე. ნ. =ქართული მატერიალური More…
თავმსხვილი დასარტყმელი ჯოხი ბრძოლის დროს. =ქართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული ლექსიკონი = Ethnoraphic dictionary of the georgian material culture = Das ethnographisce Lexikon More…
წყალსადენისათვის, რომელსაც ამზადებდნენ თიხისგან და ძველ საქართველოში წყლის გაყვანის ყველაზე გავრცელებული საშუალება იყო. თიხის წყალსადენი მილები კარგად იცავდა წყალს გაჭუჭყიანებისა და More…
ერთგვარი ქანია, რომელსაც მოიძიებენ, გაწმენდენ, დაფქვავენ, შეაზავებენ კომშის წვენთან, აადუღებენ, შემდეგ შეაცივებენ, გარეცხავენ და კვლავ აადუღებენ ბორასთან ერთად. იყენებენ საიუველირო More…
მასის საზომი ერთეული. გავრცელებული იყო ებრაულსა და არაბულ მეტროლოგიაში. მისხალით აიწონებოდა ძვირფასი ლითონები: ოქრო და ვერცხლი. მ.ხ. =ქართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული More…
მომრგვალებული ფორმის მაღალი თავსაბურავი, რომელიც ხატებითა და ძვირფასი ქვებით მდიდრულადაა შემკული. მას ღვთისმსახურების დროს მღვდელმთავრები, არქიმანდრიტები და დეკანოზები (მიტრით დამსახურებულ More…
საჭურჭლე მიწის შემადგენელი ნაწილი. იგი მოთეთრო ფერის „უღალო“, „უძალო“, „ტინტლი“, წმინდა მიწაა. ხელით ადვილად ისრისება. თირი წებოვანიც არის და მშრალიც. რომელსაც წებოვნება აკლია, შლაში More…
ქართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული ლექსიკონი
to main page 
top of page